słownik Polsko-Łacina »
ad w języku łacina
| Polski | Łacina |
|---|---|
| nadnaturalny adjective który wykracza ponad to, co jest naturalne | divinus [divina -um, divinior -or -us, divinissimus -a -um]adjective |
| nadrabiać verb pracować więcej w celu wykonania zaległej pracy | compensōverb |
| Nadrenia (geografia, geograficzny) luźno zdefiniowana kraina obejmująca ziemie wokół północnego i środkowego odcinka niemieckiego Renu; noun | Rhenanianoun |
| Nadrenia Północna-Westfalia (geografia, geograficzny) (administracja) kraj związkowy Niemiec, leżący w ich zachodniej części; noun | |
| nadrodzina (biologia, biologiczny) (systematyka) w systematyce: jednostka wyższa od rodziny noun | superfamilianoun |
| nadrząd (biologia, biologiczny) (systematyka) jednostka obejmująca rzędy noun | superordonoun |
| nadrzędny (gramatyka) występujący w związku zależności jako element, któremu inny (podrzędny) jest podporządkowany adjective | principalis [principalis, principale]adjective |
| nadskakiwać verb starać się być przesadnie grzecznym w celu uzyskania korzyści | adūlorverb |
| nadstawić drugi policzek verb na zło odpowiedzieć dobrem, na nienawiść miłością; nie odpowiadać przemocą na przemoc | |
| nadto łączy kolejne wyrażenia, zdania przekazujące dodatkowe treści | |
| nadużycie (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) postępowanie lub czyn niezgodne z prawem noun | abusus [abusus](4th) M |
| nadużywać verb używać w nadmiarze, przesadzać | abūsiōverb |
| nadużywanie noun używanie czegoś w nadmiarze | abusus [abusus](4th) M |
| nadwaga noun nadmierna waga czegoś | superpondiumnoun |
| nadwozie noun część górna pojazdu; | corpus [corporis](3rd) N |
| nadwrażliwość (fizjologia, fizjologiczny) indywidualna cecha organizmu, która polega na występowaniu nieprawidłowych, nadmiernych reakcji przy kontakcie z jakimś czynnikiem zewnętrznym; noun | sensibilisationoun |
| nadwyżka noun ilość lub liczba czegoś ponad to, co planowane albo konieczne | nimiumnoun |
| nadwzroczność (medycyna, medyczny) druga obok krótkowzroczności najczęściej spotykana wada refrakcyjna wzroku objawiająca się złym widzeniem przedmiotów znajdujących się blisko; noun | hyperopianoun |
| nadzieja noun oczekiwanie spełnienia się upragnionej rzeczy; wiara, że to się wydarzy | spes [Spei](5th) F |
| nadzieja noun osoba, rzecz, działanie, z którym wiążemy oczekiwania, pragnienia | spes [Spei](5th) F |
| nadziewać (kulinaria, kulinarny, kulinarnie) wypełniać wnętrze czegoś nadzieniem verb | māteriaverb |
| nadzór noun komórka organizacyjna instytucji zajmująca się nadzorowaniem | custodia [custodiae](1st) F |
| nadzór noun pełnienie kontroli | imperium [imperi(i)](2nd) N |
| nadzór noun sprawowanie dozoru lub opieki, strzeżenie, pilnowanie | cura [curae](1st) F |
| nadzorca noun ktoś, kto nadzoruje coś lub kogoś | epistatesnoun |
| nadzorować verb sprawować kontrolę nad czymś | monitorverb |
| nadzwyczaj adverb w sposób wyjątkowy, ponadprzeciętny | eximiēadverb |
| nadzwyczajnie adverb w sposób niezwykły, nadzwyczajny, nieprzeciętny; bardzo | maximeadverb |
| nadzwyczajny adjective spowodowany szczególnymi okolicznościami lub nieprzewidziany w programie, planie | eximius [eximia, eximium]adjective |
| nadzwyczajny adjective szczególny, ponadprzeciętny, wyjątkowy, niezwykły | eximusadjective |
| nagadać verb obmówić kogoś przed kimś innym; powiedzieć komuś coś niewłaściwego o kimś innym | catillusverb |
| nagradzać verb przyznawać nagrodę | honorareverb |
| nagromadzać verb zbierać się w dużej liczbie lub ilości | accumulōverb |
| nagromadzać verb zbierać wiele w jednym miejscu | colligereverb |
| nagromadzenie noun zebranie dużej ilości czegoś w jednym miejscu | accumulatio [accumulationis](3rd) F |
| najądrze (anatomia, anatomiczny) narząd płciowy męski wewnętrzny, przylegający od góry do jądra; noun | epididymisnoun |
| nakładać (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) ustanowić dla kogoś lub czegoś określony obowiązek albo karę verb | impōnōverb |
| nakładać (regionalizm białostocki) zakładać ubranie verb | induōverb |
| nakładać verb umieszczać przedmiot lub rozprowadzać substancję na innym przedmiocie albo substancji | locōverb |
| napad (medycyna, medyczny) atak (choroby, dolegliwości) noun | aptusnoun |
