Niemiecki | Węgierski |
---|---|
wegdriften [driftete weg; ist weggedriftet] Verb [ˈvɛkˌdʁɪftn̩] | téved [~(et)t, ~jen, ~ne]ige |
wegfahren [fuhr weg; hat/ist weggefahren] Verb [ˈvɛkˌfaːʁən] | elutazik◼◼◼ige útnak indulkifejezés |
wegfahren [fuhr weg; hat/ist weggefahren] Verb [ˈvɛkˌfaːʁən] | elfuvarozige elszállítige |
der Weggefährte [des Weggefährten; die Weggefährten] Substantiv [ˈveːkɡəˌfɛːɐ̯tə] | útitárs◼◼◼főnév |
wegfallen [fiel weg; ist weggefallen] Verb [ˈvɛkˌfalən] | elmarad◼◼◼ige |
wegfangen [fing weg; hat weggefangen] Verb [ˈvɛkˌfaŋən] | elfogige |
wegfegen [fegte weg; hat weggefegt] Verb [ˈvɛkˌfeːɡn̩] | elsöpör◼◼◼ige |
wegfliegen [flog weg; ist weggeflogen] Verb [ˈvɛkˌfliːɡn̩] | elrepül◼◼◼igeElrepült a madár. = Der Vogel ist weggeflogen. elszáll◼◼◻ige |
wegfressen [fraß weg; hat weggefressen] Verb [ˈvɛkˌfʁɛsn̩] | elzabálige kimarige szétrágige |
wegführen [führte weg; hat weggeführt] Verb [ˈvɛkˌfyːʁən] | elvezet◼◼◼ige |
weggegangen [ˈvɛkɡəˌɡaŋən] | elment◼◼◼John elment? = Ist John weggegangen? |
weggehen [ging weg; ist weggegangen] Verb [ˈvɛkˌɡeːən] | elmegy◼◼◼igeJohn elment? = Ist John weggegangen? eltávozik◼◼◻ige |
wegessen [aß weg; hat weggegessen] Verb [ˈvɛkˌʔɛsn̩] | eleszikige |
weggießen [goss weg; hat weggegossen] Verb [ˈvɛkˌɡiːsn̩] | kiönt◼◼◼ige |
weghaben [hatte weg; hat weggehabt] Verb [ˈvɛkˌhaːbn̩] | nincs ottkifejezés távol vankifejezés |
weghalten [hielt weg; hat weggehalten] Verb | elfordítige távoltartige |
weghängen [hängte weg; hat weggehängt] Verb [ˈvɛkˌhɛŋən] | beakasztige elakasztige |
weggehend Adjektiv [ˈvɛkˌɡeːənt] | elmenőmelléknév |
weghelfen [half weg; hat weggeholfen] Verb | segít neki elmennikifejezés |
weggeholt [ˈvɛkɡəˌhoːlt] | elvitt◼◼◼ |
wegholen [holte weg; hat weggeholt] Verb [ˈvɛkˌhoːlən] | elhozta◼◼◼ige |
weghören [hörte weg; hat weggehört] Verb [ˈvɛkˌhøːʁən] | (szándékosan) nem figyel odakifejezés |
wegjagen [jagte weg; hat weggejagt] Verb [ˈvɛkˌjaːɡn̩] | elkerget◼◼◼ige elűz◼◼◼ige elzavar◼◼◼ige |
wegkehren [kehrte weg; hat weggekehrt] Verb | elsöpör◼◼◼ige |
wegkippen [kippte weg; hat weggekippt] Verb [ˈvɛkˌkɪpn̩] | elájul◼◼◼ige |
wegkommen [kam weg; ist weggekommen] Verb [ˈvɛkˌkɔmən] | elmegy◼◼◼ige elkerül◼◼◻ige túljut vminkifejezés |
wegkratzen [kratzte weg; hat weggekratzt] Verb [ˈvɛkˌkʁat͡sn̩] | lekapar◼◼◼ige |