wappen w języku polskim

Niemiecki	Polski
das Wappen [des Wappens; die Wappen] Substantiv	herb(heraldyka, heraldyczny) dziedziczny znak szlachecki; noun herb(heraldyka, heraldyczny) godło miejskie, państwowe, regionalne, firmowe noun
das Wappen [des Wappens; die Wappen] Adjektiv	herbowyadjective dotyczący herbów, związany z herbem, herbami
der Wappenmantel Substantiv	płaszcz(heraldyka, heraldyczny) stosowany głównie w herbach monarszych i książęcych, element herbowy w formie płaszcza (1.1) lub peleryny okrywający tarczę herbową, często podbity futrem; noun
Oberwappen Substantiv	pieczątka(zdrobniale) pieczęć noun
Wahrzeichen \| Wappen Substantiv	godło(heraldyka, heraldyczny) wizerunek przedstawiony na tarczy herbowej; noun

Historia wyszukiwania