schock w języku polskim

Niemiecki	Polski
der Schock [des Schock(e)s; die Schocke, die Schocks] Substantiv	kopa(jednostka miary) (przestarzałe, przestarzały) 60 sztuk; noun szoknoun intensywna reakcja psychiczna, która jest wywołana gwałtownym, zazwyczaj negatywnym przeżyciem lub wydarzeniem wstrząsnoun bardzo silna emocja wstrząsnoun zaburzenie dotychczasowego stanu rzeczy
schockieren [schockierte; hat schockiert] Verb	szokowaćverb wzbudzać szok, skrajne zadziwiać lub bulwersować, dziwić, wstrząsać
die Artischocke [der Artischocke; die Artischocken] Substantiv	karczoch(botanika, botaniczny) Cynara scolymus, rodzaj wieloletnich roślin z rodziny astrowatych; noun
Artischockenherz Substantiv	serce karczocha(kulinaria, kulinarny, kulinarnie) jadalne dno kwiatowe karczocha noun
Elektroschocker Substantiv	paralizator(elektryczność) niewielkie urządzenie wytwarzające prąd elektryczny, służące do paraliżowania i obezwładniania przeciwnika noun
Elektroschockpistole Interjection	taserinterjection …ostrzegający napastnika o możliwości użycia tasera (1.1) w przypadku niedostosowania się do poleceń służb porządkowych
Elektroschockpistole Substantiv	tasernoun rodzaj paralizatora o dużym zasięgu rażenia, wystrzeliwującego elektrody na odległość
Erdschocke Substantiv	topinambur(kulinaria, kulinarny, kulinarnie) jarzyna z bulw topinamburu (1.1) noun

Historia wyszukiwania