Polski | Niemiecki |
---|---|
szok noun intensywna reakcja psychiczna, która jest wywołana gwałtownym, zazwyczaj negatywnym przeżyciem lub wydarzeniem | der Schock [des Schock(e)s; die Schocke, die Schocks]Substantiv |
szokować verb wzbudzać szok, skrajne zadziwiać lub bulwersować, dziwić, wstrząsać | schockieren [schockierte; hat schockiert]Verb |
pierwszoklasista (edukacja, edukacyjny) uczeń klasy pierwszej noun | Abc-Schütze | ErstklässlerSubstantiv |
pierwszoklasistka | |
wierszokleta (pogardliwie, pogardliwy) osoba tworząca nijakie wiersze; lichy poeta noun | Reimschmied | VerseschmiedSubstantiv |