mund w języku polskim
| Niemiecki | Polski |
|---|---|
| die Mund [der Mund; —] (Verwandte Form: Munt) Substantiv | buzia(potocznie, potoczny) usta gęba(potocznie, potoczny) osoba będąca na czyimś utrzymaniu, osoba do wykarmienia |
| die Mund-zu-Mund-Beatmung [der Mund-zu-Mund-Beatmung; die Mund-zu-Mund-Beatmungen] Phrase | sztuczne oddychanie metodą usta-ustaphrase usta-ustaphrase |
| Mund | Maul Substantiv | usta(anatomia, anatomiczny) część ciała służąca głównie do spożywania pokarmów oraz artykulacji głosek; |
| die Mundart [der Mundart; die Mundarten] Substantiv | gwara(językoznawstwo, językoznawczy) mowa terytorialna, odmienna od przyjętego języka standardowego; |
| mundartlich Adjektiv | gwarowyadjective |
| der Löwe [des Löwen; die Löwen] (veraltet/poetisch/mundartlich: Leu) Substantiv | Lew(astronomia, astronomiczny) (astrologia, astrologiczny) piąty znak zodiaku, w którym Słońce znajduje się od 23 lipca do 22 (23) sierpnia; Lew(astronomia, astronomiczny) zodiakalny gwiazdozbiór równikowy, w Polsce widoczny zimą i wiosną; lew(zoologia, zoologiczny) samiec lwa (1.1) |
| der Löwe [des Löwen; die Löwen] (veraltet/poetisch/mundartlich: Leu) animal name | lwianimal name |
| der Löwe [des Löwen; die Löwen] (veraltet/poetisch/mundartlich: Leu) Adjektiv | lwiadjective |
| die Mundharmonika [der Mundharmonika; die Mundharmonikas] Substantiv | harmonijka ustna(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) niewielki, ustny instrument, w którym dźwięk wyzwalany jest przez wciągane i wydmuchiwane przez muzyka powietrze poruszające podczas ruchu metalowe blaszki umieszczone wewnątrz; organkinoun |
| die Mundhöhle [der Mundhöhle; die Mundhöhlen] Substantiv | jama ustna(anatomia, anatomiczny) usta, początkowy odcinek przewodu pokarmowego i oddechowego; |
| der Mundschenk [des Mundschenks, des Mundschenkes, des Mundschenken; die Mundschenke, die Mundschenken] Substantiv | cześnik(dawniej, dawny) urzędnik dworski służący królowi przy stole podczaszy(historia, historyczny, historycznie) nadworny urzędnik książęcy lub królewski próbujący napoje przed podaniem księciu lub królowi |
| das Mundstück [des Mundstück(e)s; die Mundstücke] Substantiv | ustnik(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) część instrumentu dętego w postaci rurki trzymanej w ustach lub przykładanej do nich w celu wdmuchania powietrza; ustniknoun ustniknoun |
| mundstücklos Adjektiv | bezustnikowy(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) niemający ustnika |
| das Mundtuch Adjektiv | pieluszkowy(rzadki, rzadko używany) związany z pieluszką |
| bevormunden [bevormundete; hat bevormundet] Phrase | narzucać swoją wolęphrase prowadzić na paskuphrase |
| das Wort aus dem Mund nehmen Verb | wyjąć z ustverb |
| das Dortmund [des Dortmunds, des Dortmundu; die Dortmunds, —] Substantiv | Dortmund(geografia, geograficzny) miasto w zachodnich Niemczech, największy ośrodek Zagłębia Ruhry; |
| Dortmunder Substantiv | dortmundczyknoun |
| Dortmunder Adjektiv | dortmundzkiadjective |
| Dortmunderin Substantiv | dortmundkanoun |
| Edmund Substantiv | Edmundnoun |
| Großer Jasmunder Bodden Substantiv | Wielka Zatoka Jasmundzka(geografia, geograficzny) laguna leżąca w północnej części wyspy Rugii |
| in aller Munde sein | |
| Jamunder Tief Substantiv | Jamieński Nurt(geografia, geograficzny) kanał w województwie zachodniopomorskim; |
| Jasmunder Adjektiv | jasmundzkiadjective |
| jemanden Worte in den Mund legen Verb | wkładać w usta(związek frazeologiczny) twierdzić, że ktoś coś powiedział, że wyraził jakiś pogląd włożyć w usta słowaverb |
| Kautabak | Mundtabak | Priem Substantiv | prymka(przestarzałe, przestarzały) porcja sprasowanego tytoniu przeznaczonego do żucia |
| kein Blatt vor den Mund nehmen | |
| Kindermund tut Wahrheit kund | |
| mit einem goldenen Löffel im Mund geboren Adjektiv | w czepku urodzony(przenośnie, przenośnia) o kimś, kto ma dużo szczęścia |
