kommen w języku polskim
| Niemiecki | Polski |
|---|---|
| kommen [kam; ist gekommen] (für mit Akkusativ) Verb | chodzić(tryb rozkazujący) chodź, chodźmy, chodźcie → podejdź (podejdźcie, podejdźmy); idź (idźcie, idźmy) za mną dojść(potocznie, potoczny) osiągnąć orgazm dojśćverb napływać(psychologia, psychologiczny) powstawać w psychice, rodzić się w świadomości przychodzićverb przychodzićverb przyjść(zobacz) przychodzić |
| kommen | ankommen Verb | przyjechaćverb przyjechaćverb |
| die Kommende [der Kommende; die Kommenden] Substantiv | komturia(historia, historyczny, historycznie) jednostka terytorialna zakonów rycerskich zarządzana przez komtura; |
| Kommensalismus Substantiv | komensalizm(ekologia, ekologiczny) typ współżycia między dwoma gatunkami, w którym jeden czerpie korzyści nie przynosząc korzyści ani szkody drugiemu |
| der Kommentar [des Kommentar(e)s; die Kommentare] Substantiv | komentarznoun komentarznoun |
| der Kommentator [des Kommentators; die Kommentatoren] Substantiv | komentatornoun |
| Kommentatorin Substantiv | komentatorkanoun |
| kommentieren [kommentierte; hat kommentierte] Verb | komentowaćverb |
| abkommen [kam ab; ist abgekommen] Verb | chudnąćverb wychodzić z modyverb |
| Abkommen [kam ab; ist abgekommen] Substantiv | porozumienienoun porozumienienoun |
| abhandenkommen [kam abhanden; ist abhandengekommen] Verb | zapodziewać sięverb zawieruszać sięverb |
| der Abkomme [des Abkommen; die Abkommen] Substantiv | szczep(botanika, botaniczny) (rolnictwo, rolniczy) roślina powstała w wyniku szczepienia; |
| abkommen | abschweifen | abweichen Verb | odbiegaćverb |
| Abkommen | Konvention Substantiv | konwencja(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) umowa międzynarodowa |
| zustande kommen [kam zustande; ist zustande gekommen] (Von Duden empfohlene Schreibung) (Alternative Schreibung: zu Stande kommen) Verb | |
| entgegenkommend [entgegenkommender; am entgegenkommendsten] Adjektiv | uległyadjective |
| unvollkommen [unvollkommener; am unvollkommensten] Adjektiv | niedoskonałyadjective ułomnyadjective |
| anbrechen | eintreten | kommen Verb | nastawaćverb |
| ankommen [kam an; ist angekommen] (bei mit Dativ) Verb | mieć znaczenieverb nadchodzićverb przybywaćverb przybyć(książkowy) dotrzeć do jakiegoś miejsca spotkaćverb trafić(potocznie, potoczny) przypadkiem zjawić się w jakimś szczególnym momencie zabiegaćverb zgłaszaćverb |
| angeschlagen werden | angestoßen werden | eine Macke bekommen Verb | obijaćverb |
| ans Licht kommen | wyjść na jawstać się wiadomym, przestać być tajemnicą; wydać się |
