fall w języku polskim

Niemiecki	Polski
wie ein Buch reden \| wie ein Wasserfall reden	gadać jak najęty(potocznie, potoczny) mówić, gadać bez ustanku, bez zająknienia
wo gehobelt wird, da fallen Späne	gdzie drwa rąbią, tam wióry lecąuczestnicząc biernie, choć niekoniecznie świadomie w jakiejś nieprzyjemnej sytuacji, często ponosi się jej przykre konsekwencje
zerbröckeln \| zerfallen Verb	rozdrabniaćverb dzielić się samoistnie na małe części
der Zerfall [des Zerfall(e)s; die Zerfälle] Substantiv	dezintegracjanoun rozpad jakiejś całości
zerfallen [zerfiel; ist zerfallen] Verb	sypaćverb psuć się
der Zufall [des Zufalls; die Zufälle] Substantiv	przypadeknoun losowe, nieplanowane wydarzenie
zufällig Adjektiv	losowyadjective przypadkowy, niezależny od decyzji notabeneadjective nawiasem mówiąc, zresztą, poza tym przypadkowyadjective będący wynikiem przypadku
zufällig Adverb	przypadkowoadverb wskutek przypadku lub zbiegu okoliczności
die Zufälligkeit [der Zufälligkeit; die Zufälligkeiten] Substantiv	losowośćnoun cecha tego, co jest losowe
zum Opfer fallen Verb	paść ofiarąverb zostać zaatakowanym, stać się ofiarą czegoś lub kogoś
zusammentreffen \| zusammenfallen Verb	zbiegaćverb odbywać się w jednym czasie
der Zwischenfall [des Zwischenfall(e)s; die Zwischenfälle] Phrase	zajściephrase
Zwischenfall \| Vorfall Substantiv	incydentnoun nagłe, krótkotrwałe, nieoczekiwane, zwykle nieprzyjemne w skutkach wydarzenie

Historia wyszukiwania