Tyska | Polska |
---|---|
brennen [brannte; hat gebrannt] Verb | palićverb przypiekaćverb płonąćverb spłonąćverb wypalaćverb |
brennen | einbrennen Verb | wypalaćverb |
brennender Dornbusch Substantiv | krzak gorejący(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) według Biblii: płonący krzak, pod postacią którego Bóg objawił się Mojżeszowi; |
abbrennen [brannte ab; hat abgebrannt] (Akkusativ) Verb | wypływaćverb wyruszaćverb |
anbrennen [brannte an; hat angebrannt] Verb | przypalać sięverb przypalićverb spalić(kulinaria, kulinarny, kulinarnie) zbyt mocno przypiec zapalać sięverb |
anbrennen lassen Verb | przypalićverb |
anzünden | anmachen | anbrennen Verb | zapalićverb |
Brennerei | brennen Adjektiv | gorzelnianyadjective |
das einbrennen Verb | wypalaćverb |
sich die Finger verbrennen Verb | sparzyć(przenośnie, przenośnia) doznać zawodu, zawieść się na czymś lub na kimś |
sich verbrennen | sich verbrühen Verb | sparzyćverb |
das Sodbrennen [des Sodbrennens; die Sodbrennen] Substantiv | zgaga(medycyna, medyczny) uczucie pieczenia w przełyku |
verbrennen [verbrannte; hat/ist verbrannt] Verb | oparzyćverb spalić(motoryzacja) (technologia, technika, techniczny) zużyć jako paliwo spalićverb spalić sięverb |