słownik Niemiecko-Polski »

bei w języku polskim

NiemieckiPolski
bei

mimo(przestarzałe, przestarzały) obok, koło (w wyrażeniach oznaczających ruch)

przy…opisujący miejsce, niedaleko którego odbywa się czynność

u…osobę związaną ze sprawą

u…umiejscowienie w bliskości

bei Adam und Eva anfangen

od Adama i Ewyod początku

das Beiboot [des Beiboot(e)s; die Beiboote] Substantiv

bąk(wioślarstwo) mała łódź; bączek
noun

beibringen [brachte bei; hat beigebracht] Verb

zawiadamiaćverb
przekazywać komuś wiadomość lub informację o czymś

die Beichte [der Beichte; die Beichten] Substantiv

spowiedź(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) wyznanie grzechów przed kapłanem w celu otrzymania ich odpuszczenia
noun

Beichte abnehmen | Beichte hören Verb

spowiadać(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) o duchownym: wysłuchiwać wyznania penitenta w sakramencie spowiedzi
verb

beichten [beichtete; hat gebeichtet] Verb

spowiadać(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) wyznawać grzechy w spowiedzi
verb

der Beichtstuhl [des Beichtstuhl(e)s; die Beichtstühle] Substantiv

konfesjonał(kościelny) kościelny mebel służący do słuchania spowiedzi;
noun

der Beichtvater [des Beichtvaters; die Beichtväter] Substantiv

spowiednik(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) duchowny wysłuchujący spowiedzi;
noun

beidbeinig

obunożny

beide Zahlwort

obanumeral
dwa konkretne przedmioty lub zwierzęta, określone rzeczownikiem rodzaju męskiego; i jeden, i drugi

obajnumeral
dwie konkretne osoby określone rzeczownikiem rodzaju męskoosobowego; i jeden, i drugi

obojenumeral

beiderseits Adverb

obustronnieadverb

po obydwu stronachadverb

z obydwu stronadverb

beidhändig Adjektiv

oburęcznyadjective
posługujący się z równą sprawnością obiema rękami

beidseitig | doppelseitig Adjektiv

obustronnyadjective
występujący po obydwu stronach

beidäugig Adjektiv

dwuocznyadjective
pozwalający na obserwowanie dwojgiem oczu

beieinanderhocken

kucać razem

beieinanderstehen

stać razem

stać w grupie

der Beifall [des Beifall(e)s; —] Substantiv

brawonoun
zwykle w lm wyraz uznania; oklaski

oklaskinoun

Beifall klatschen Verb

bić brawoverb
klaskać

oklaskiwaćverb
klaskać w dłonie dla wyrażenia uznania

der Beifallssturm [des Beifallssturm(e)s; die Beifallsstürme] Substantiv

owacja(historia, historyczny, historycznie) w starożytnym Rzymie: przyznawana przez senat nagroda dla zwycięskiego wodza w postaci uroczystego wjazdu do Rzymu, mająca status niższy niż triumf;
noun

beifolgend

w załączeniu

Beifuß Substantiv

bylica pospolita(botanika, botaniczny) Artemisia vulgaris, gatunek rośliny z rodziny astrowatych;
noun

die Beige [der Beige; die Beigen] Substantiv

beżnoun
kolor podobny do koloru kawy z mlekiem

die beige [der Beige; die Beigen] Adjektiv

beżowyadjective
mający kolor kawy z mlekiem lub piasku

die beige [der Beige; die Beigen] Adverb

beżowo(odprzymiotnikowy) → beżowy
adverb

beilegen [legte bei; hat beigelegt] Verb

łagodzićverb
czynić łagodnym, mniej surowym, mniej gwałtownym

beischlafen [schlief bei; hat beigeschlafen] Verb

obcować(rzadki, rzadko używany) (seksuologia, seksuologiczny) odbywać stosunki płciowe
verb

der Beigeschmack [des Beigeschmack(e)s; —] Substantiv

posmaknoun
charakter czegoś

posmaknoun
wrażenie dziwności smaku pokarmu lub napoju

Beigeschmack | Nachgeschmack Substantiv

posmaknoun
mało intensywny smak czegoś

12