umerus w języku polskim
| Łacina | Polski |
|---|---|
| umerus | humerus noun | ramię(anatomia, anatomiczny) część ciała od szyi do stawu barkowego ramię(anatomia, anatomiczny) część kończyny górnej pomiędzy stawami: barkowym a łokciowym |
| humerus [humeri] (2nd) M noun | bark(anatomia, anatomiczny) część ciała w miejscu połączenia ręki lub (u zwierząt) kończyny przedniej z tułowiem; |
| magnus numerus | magnus pars noun | większośćnoun |
| numerus [numeri] (2nd) M noun | liczba(matematyka, matematyczny) pojęcie będące w najprostszym przypadku abstrakcyjną reprezentacją liczebności zbioru lub poziomu jakiejś wielkości (np. fizycznej); liczbanoun numernoun |
| numerus atomicus noun | liczba atomowa(fizyka, fizyczny) liczba określająca, ile protonów znajduje się w jądrze danego atomu; |
| numerus imaginarius noun | liczba urojona(matematyka, matematyczny) liczba, której kwadrat jest liczbą rzeczywistą niedodatnią; |
| numerus integer noun | liczba całkowita(matematyka, matematyczny) liczba należąca do zbioru liczb naturalnych dodatnich lub zbioru liczb przeciwnych do nich, a także liczba 0; |
| numerus irrationalis noun M | liczba niewymierna(matematyka, matematyczny) liczba rzeczywista niedająca się zapisać w postaci ilorazu liczb całkowitych; |
| numerus primus noun M | liczba pierwsza(matematyka, matematyczny) liczba naturalna, która ma dokładnie dwa dzielniki naturalne: jedynkę i siebie samą; |
| numerus pronuntio verb | numerowaćverb |
| numerus rationalis noun M | liczba wymierna(matematyka, matematyczny) liczba dająca się przedstawić jako ułamek liczb całkowitych; |
