słownik Łacino-Polski »

superstitio w języku polskim

ŁacinaPolski
superstitio [superstitionis] noun

przesądnoun
praktyki wynikające z przesądu (1.1)

przesądnoun
wiara w tajemnicze, nadprzyrodzone związki między zjawiskami, w fatalną moc słów, rzeczy i znaków;

zabobonnoun
przypisywanie mocy nadprzyrodzonej czemu lub komu

superstitiosus [superstitiosa, superstitiosum] adjective

przesądnyadjective
wierzący w przesądy; też: będący objawem przesądów