spica w języku polskim

Łacina	Polski
spica [spicae] noun	kłos(botanika, botaniczny) (rolnictwo, rolniczy) rodzaj kwiatostanu i owocostanu groniastego, występujący głównie u traw i zbóż; noun wykałaczkanoun cienki, zaostrzony patyczek ((dawniej, dawny) także piórko) służący do usuwania spomiędzy zębów resztek jedzenia;
Spicara smaris noun	pysoń smukły(systematyka) (ichtiologia, ichtiologiczny) Spicara smaris Linnaeus, gatunek niewielkiej ryby słonowodnej z rodziny śródkolcowatych; noun
conspicor [conspicari, conspicatus sum] verb	dojrzećverb zobaczyć coś niewyraźnego
conspicor [conspicari, conspicatus sum] noun	kropkanoun małe wypełnione kółko, plamka plamka(zdrobniale) plama noun spotnoun krótki film reklamowy lub reklama w radiu łysinanoun miejsce na głowie pozbawione włosów
suspicax [(gen.), suspicacis] adjective	podejrzliwyadjective skłonny do podejrzeń lub zdradzający takie nastawienie

Historia wyszukiwania