słownik Polsko-Łacina »
wykałaczka w języku łacina
| Polski | Łacina |
|---|---|
| wykałaczka noun cienki, zaostrzony patyczek ((dawniej, dawny) także piórko) służący do usuwania spomiędzy zębów resztek jedzenia; | dentiscalpium [dentiscalpii]noun frondea cuspisnoun lentiscum [lentisci]noun lentiscus [lentisci]noun spica [spicae]noun spina [spinae]noun |
