słownik Łacino-Polski »

septuaginta duo w języku polskim

ŁacinaPolski
Septuaginta [septuagesimus -a -um, septuageni -ae -a, septuagie(n)s] noun

Septuaginta(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) (historia, historyczny, historycznie) (biblijny) pierwsze tłumaczenie Starego Testamentu z hebrajskiego i aramejskiego na koine;
noun

Duo parietes de eadem fidelia dealbare verb

upiec dwie pieczenie na jednym ogniuverb
załatwić dwie sprawy jednocześnie