sanctus w języku polskim
| Łacina | Polski |
|---|---|
| sanctus [sancta -um, sanctior -or -us, sanctissimus -a -um] noun | świętynoun |
| sanctus [sancta -um, sanctior -or -us, sanctissimus -a -um] adjective | dostojnyadjective święty(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) o osobie: ktoś uznany przez jakiś Kościół lub społeczność za godnego kultu; święty(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) o rzeczy: coś godnego kultu religijnego |
| Sanctus Laurentius noun | Rzeka Świętego Wawrzyńca(geografia, geograficzny) rzeka w Ameryce Północnej; |
| Sanctus Marinus noun | San Marino(geografia, geograficzny) (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) państwo w Europie; |
| Sanctus Nicolaus noun | Święty Mikołaj(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) jeden z najpopularniejszych chrześcijańskich świętych; biskup Myry w Azji Mniejszej; patron dzieci, kancelistów parafialnych, piekarzy, podróżnych, żeglarzy, uczonych i studentów; w dniu, lub w wigilię, jego święta (6 grudnia) istnieje zwyczaj obdarowywania podarunkami; święty mikołajnoun |
| Sanctus Vincentius et Granatinae noun | Saint Vincent i Grenadyny(geografia, geograficzny) (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) państwo w Ameryce Północnej; |
| Gradalis Sanctus noun | Święty Graal(historia, historyczny, historycznie) (mitologia, mitologiczny) mistyczny kielich lub misa z legend arturiańskich, któremu przypisywano cudowne moce oraz posłużenie się nim przez Chrystusa podczas Ostatniej Wieczerzy; |
| sacrosanctus [sacrosancta, sacrosanctum] adjective | przenajświętszy(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) najbardziej święty |
| Spiritus Sanctus noun | Duch Święty(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) w chrześcijaństwie: trzecia osoba Trójcy Świętej; |
