słownik Łacino-Polski »

sēditiō w języku polskim

ŁacinaPolski
sēditiō noun

buntnoun
wystąpienie przeciwko władzy lub autorytetowi np. państwa, innych ludzi

rokosz(historia, historyczny, historycznie) zbrojne wystąpienie szlachty w dawnej Polsce przeciw królowi pod hasłem obrony zagrożonych swobód;
noun

sēditiōsus adjective

wywrotowyadjective
mający na celu obalenie istniejącego ustroju lub władzy

zbuntowanyadjective
wykazujący cechy buntu