słownik Łacino-Polski »

poena w języku polskim

ŁacinaPolski
poena [poenae] (1st) F
noun

karanoun
dolegliwość wymierzona jako sankcja

odszkodowanie(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) rodzaj świadczenia, które wynika z odpowiedzialności za szkodę;
noun

pokaranie(rzeczownik odczasownikowy) od pokarać
noun

ukaranie(rzeczownik odczasownikowy) od ukarać
noun

żenadanoun
wstyd, skrępowanie, zawstydzenie, zażenowanie

Historia wyszukiwania