słownik Łacino-Polski »
placet w języku polskim
| Łacina | Polski |
|---|---|
| placet [placere, -, placitus est] interjection | dobra(potocznie, potoczny) zgoda, przyzwolenie ok(potocznie, potoczny) oznaczający zgodę OK(potocznie, potoczny) oznaczający zgodę w porządku(potocznie, potoczny) zwrot wyrażający zgodę na coś w porządku(potocznie, potoczny) zwrot wyrażający zrozumienie, uznanie czegoś (lub kogoś) za dobre, do przyjęcia, możliwe, prawidłowe |
| placet [placere, -, placitus est] adjective | OK(potocznie, potoczny) w porządku, dobry ok(potocznie, potoczny) w porządku, dobry |
| placet [placere, -, placitus est] adverb | ok(potocznie, potoczny) w porządku, dobrze OK(potocznie, potoczny) w porządku, dobrze |
