perfectus w języku polskim

Łacina	Polski
perfectus [perfecta, perfectum] adjective	doskonałyadjective skończony, perfekcyjny; taki, któremu nic nie brakuje, w którym już nic nie da się ulepszyć perfekcyjnyadjective odznaczający się perfekcją, dopracowany w każdym detalu
imperfectus [imperfecta, imperfectum] adjective	niedoskonałyadjective niepozbawiony wad; posiadający słabe strony

Łacina

Polski

perfectus [perfecta, perfectum] adjective

doskonałyadjective
skończony, perfekcyjny; taki, któremu nic nie brakuje, w którym już nic nie da się ulepszyć

perfekcyjnyadjective
odznaczający się perfekcją, dopracowany w każdym detalu

imperfectus [imperfecta, imperfectum] adjective

niedoskonałyadjective
niepozbawiony wad; posiadający słabe strony

Historia wyszukiwania