perfectum w języku polskim

Łacina	Polski
perfectum adjective	dokonany(gramatyka) opisujący czynność, która się zakończyła adjective
perfectus [perfecta, perfectum] adjective	doskonałyadjective skończony, perfekcyjny; taki, któremu nic nie brakuje, w którym już nic nie da się ulepszyć perfekcyjnyadjective odznaczający się perfekcją, dopracowany w każdym detalu
imperfectum adjective	niedokonany(gramatyka) opisujący czynność trwającą lub powtarzającą się adjective
imperfectus [imperfecta, imperfectum] adjective	niedoskonałyadjective niepozbawiony wad; posiadający słabe strony
omne trium perfectum	do trzech razy sztukatrzecia próba czegoś będzie zapewne udana, za trzecim razem może się wreszcie powieść
plusquamperfectum noun N	czas zaprzeszły(gramatyka) czas wyrażający m.in. czynność wcześniejszą niż inna czynność przeszła; noun

Historia wyszukiwania