słownik Łacino-Polski »

harundō w języku polskim

ŁacinaPolski
harundō noun

stroik(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) cienka listwa z trzciny lub metalowa blaszka służąca do wprowadzania w drganie słupa powietrza w środku rezonatora lub piszczałki w niektórych instrumentach
noun

harundō Indica adjective

bambusowyadjective
związany z bambusem, dotyczący bambusa, zrobiony z bambusa, składający się z bambusa