słownik Łacino-Polski »

hara w języku polskim

ŁacinaPolski
hara [harae] (1st) F
noun

chlewnoun
pomieszczenie lub wydzielone miejsce przeznaczone dla świń;

kojec(rolnictwo, rolniczy) mała zagroda do bezpiecznego przetrzymywania zwierząt hodowlanych, zwykle młodych np. piskląt, szczeniąt;
noun

character [characteris] (3rd) M
noun

charakter(psychologia, psychologiczny) zespół cech psychicznych danej osoby
noun

characteristica noun

charakterystykanoun
opis cech właściwych komuś lub czemuś, zbiór cech charakteryzujących kogoś

charavallium noun

kakofonianoun
nieprzyjemne połączenie dźwięków;

cithara [citharae] (1st) F
noun

cytra(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) instrument strunowy o płaskim pudle;
noun

gitara(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) strunowy instrument muzyczny;
noun

cithara electrica noun

gitara elektryczna(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) gitara wyposażona w urządzenie przekazujące sygnał do wzmacniacza i modulujące dźwięk;
noun

cithara gravis noun
F

gitara basowa(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) instrument strunowy szarpany, najczęściej elektryczny, z progami na gryfie, transponujący o oktawę w dół;
noun

pharao [Pharaonis] (3rd) M
noun

faraon(historia, historyczny, historycznie) władca starożytnego Egiptu;
noun

szkieł(Poznań) policjant
noun