germanicus w języku polskim

Łacina	Polski
Germanicus [Germanici] (2nd) M noun	Germanin(etnografia, etnograficzny) członek plemienia indoeuropejskiego zamieszkującego w średniowieczu tereny północnej i środkowo-północnej Europy; noun
germanicus [Germanica, Germanicum] adjective	germańskiadjective dotyczący Germanów lub Germanii
germanicus \| theodiscus adjective	niemieckiadjective związany z Niemcami, dotyczący Niemców lub Niemiec
Judaeo-Germanicus adjective	jidyszowyadjective związany z jidysz, dotyczący jidysz
lingua iudaeogermanicus \| lingua iudaeogermanica noun	jidysz(językoznawstwo, językoznawczy) język Żydów aszkenazyjskich; noun

Historia wyszukiwania