Łacina | Polski |
---|---|
exitus [exitus] noun | koniecnoun końcówka(językoznawstwo, językoznawczy) (gramatyka) końcowy element wyrazu podlegający odmianie końcówka(potocznie, potoczny) końcowa część czegoś końcówka(technologia, technika, techniczny) stała lub wymienna część, stanowiąca zakończenie urządzenia przerwanienoun schyłeknoun wyjazdnoun wyjścienoun wyjścienoun |
exeo [exire, exivi(ii), exitus] verb | wychodzić(zobacz) wyjść (aspekt dokonany) wychodzićverb wyjśćverb |
exitus acta probat | cel uświęca środkimożna stosować wszystkie metody, żeby tylko osiągnąć cel |
Brexitus noun | brexit(historia, historyczny, historycznie) (ekonomia, ekonomiczny) (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) wyjście Wielkiej Brytanii z Unii Europejskiej |