słownik Łacino-Polski »

et w języku polskim

ŁacinaPolski
et

i…uwydatniający znaczenie (przy powtórzeniach)

et cetera adverb

i tak dalejadverb
wyrażenie zamykające wypowiedź, zastępujące dalszy ciąg wyliczenia

et | -que | atque | at

i…łączący słowa i zdania równorzędne

etamsylatum | ethamsylatum noun

etamsylat(farmacja, lekoznawstwo, farmakologia, farmaceutyczny, farmakologiczny) lek hemostatyczny z grupy sulfonianów;
noun

ethanum noun

etan(chemia, chemiczny) związek organiczny z grupy alkanów, jeden ze składników gazu ziemnego;
noun

Etheldreda noun

Edeltruda(rzadki, rzadko używany) imię żeńskie;
noun

ethenum | ethylenum noun

eten(chemia, chemiczny) związek organiczny, najprostszy alken, bezbarwny i łatwopalny gaz o słodkawym zapachu, fitohormon;
noun

ethica [ethicae] (1st) F
noun

etyka(filozofia, filozoficzny) dział filozofii zajmujący się badaniem moralności i tworzeniem systemów myślowych, z których można wyprowadzać zasady moralne;
noun

etyka(kulturoznawstwo, wiedza o kulturze, kulturoznawczy) ogół zasad i norm postępowania przyjętych w danej epoce i środowisku
noun

ethnicus [ethnica, ethnicum] adjective

etnicznyadjective
związany z przynależnością do grupy narodowej

pogański(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) związany z pogaństwem
adjective

ethnicus [ethnici] (2nd) M
noun

poganin(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) osoba wyznająca religię inną niż jedna z monoteistycznych, abrahamowych (jak chrześcijaństwo, islam, judaizm)
noun

ethnocentrismus noun
M

etnocentryzmnoun
przekonanie o wyższości jednej grupy etnicznej i jej kultury nad innymi i związana z tym pogarda wobec innych kultur i ich tradycji;

ethologia [ethologiae] (1st) F
noun

etologia(zoologia, zoologiczny) nauka o zachowaniu się zwierząt;
noun

ethoposidum | etoposidum noun

etopozyd(medycyna, medyczny) półsyntetyczna pochodna podofilotoksyny o działaniu cytostatycznym;
noun

etiam

mało tegomówiący dodaje informację jeszcze istotniejszą, niż ta, którą już podał

na dobitek(potocznie, potoczny) mówiący dodaje informację jeszcze istotniejszą, niż ta, którą już podał

na dokładkę(potocznie, potoczny) mówiący dodaje informację jeszcze istotniejszą, niż ta, którą już podał

nawet…wyrażająca obojętność mówiącego wobec czyjegoś wyboru

nawet…wyrażająca zdziwienie mówiącego wywołane jakąś nietypową lub nieoczekiwaną sytuacją

no(potocznie, potoczny) …oznaczająca przytaknięcie

wręcz…podkreślająca znaczenie wyrazu lub natężenie cechy

zarazempartykuła informująca o współwystępowaniu dwóch cech dotyczących tej samej rzeczy lub osoby

Etruria | Hetruria noun

Etruria(starożytność) (geografia, geograficzny) starożytna kraina w środkowej Italii nad Morzem Tyrreńskim, zasiedlona przez Etrusków w I tys. p.n.e., podbita przez Rzymian w III w. p.n.e.;
noun

Etruscus | Hetruscus adjective

etruskiadjective
dotyczący Etrurii lub Etrusków

etsi

acz(przestarzałe, przestarzały) (książkowy) spójnik wyrażający łączność treści przeciwstawnych lub znacznie różniących się

etsi | si | tametsi | ut

choćbyspójnik wzmacniający treść zdania nadrzędnego i komunikujący, że sytuacja podana w zdaniu podrzędnym nie będzie miała lub nie powinna mieć wpływu na realizację zdania nadrzędnego

etymologia [etymologiae] (1st) F
noun

etymologia(językoznawstwo, językoznawczy) nauka zajmująca się pochodzeniem wyrazów;
noun

etymologia(językoznawstwo, językoznawczy) pochodzenie danego wyrazu; informacja o tym pochodzeniu
noun

źródłosłównoun
podstawa etymologiczna wyrazu

etymologicus adjective

etymologiczny(językoznawstwo, językoznawczy) związany lub odnoszący się do etymologii
adjective

etymon noun

etymon(językoznawstwo, językoznawczy) podstawa etymologiczna wyrazu lub związku wyrazowego
noun

źródłosłów(językoznawstwo, językoznawczy) słowo wyjściowe w etymologii
noun

ab hoc et ab hac adverb

bez ładu i składuadverb
bezładnie, byle jak, chaotycznie

abies [abietis] (3rd) F
noun

jedlinanoun
drewno z jodły

jodła(dendrologia, drzewoznawstwo, dendrologiczny, drzewoznawczy) rodzaj drzew z rodziny sosnowatych;
noun

accresco [accrescere, accrevi, accretus] (3rd) INTRANS
verb

dorastaćverb
osiągać właściwy właściwy stan rozwoju

acetaria noun
N-Pl

surówka(kulinaria, kulinarny, kulinarnie) potrawa przyrządzana z surowych warzyw lub owoców;
noun

acetarium [acetarii] (2nd) N
noun

sałatka(kulinaria, kulinarny, kulinarnie) potrawa podawana na zimno, z zazwyczaj drobno pokrojonych składników, głównie warzyw (ugotowanych lub surowych), owoców, jaj, ryb itp.;
noun

acetas noun

octan(chemia, chemiczny) ester albo sól kwasu octowego;
noun

12