słownik Polsko-Łacina »

eten w języku łacina

PolskiŁacina
eten (chemia, chemiczny) związek organiczny, najprostszy alken, bezbarwny i łatwopalny gaz o słodkawym zapachu, fitohormon;
noun

ethenum | ethylenumnoun

kompetentny adjective
uprawniony do decydowania, posiadający kwalifikacje

peritus [perita -um, peritior -or -us, peritissimus -a -um]adjective

niekompetentny adjective
nieposiadający pełnych kompetencji lub profesjonalizmu

indoctus [indocta, indoctum]adjective

pretensja noun
roszczenie zgłaszane przez kogoś do czegoś; wymaganie, żądanie

querēlanoun