et w języku polskim
| Łacina | Polski |
|---|---|
| acetum [aceti] (2nd) N noun | ocet(spożywczy) spożywczy kwas octowy o stężeniu 5-10%, czasem z domieszkami smakowymi lub aromatyzującymi; |
| aceticus adjective | octowy(przymiotnik) od ocet |
| acetonum noun | aceton(chemia, chemiczny) związek organiczny, najprostszy przedstawiciel grupy ketonów o wzorze C3H6O, bezbarwna, łatwopalna i toksyczna ciecz o ostrym zapachu, wykorzystywany w syntezie chemicznej i jako rozpuszczalnik; |
| acetonum adjective | acetonowy(chemia, chemiczny) związany z acetonem, zawierający aceton |
| acetylcholinum noun | acetylocholina(biochemia, biochemiczny) neuroprzekaźnik występujący u ludzi i zwierząt, ester kwasu octowego i choliny; |
| acetylenum noun | acetylen(chemia, chemiczny) (zobacz) etyn |
| acheta [achetae] (1st) M noun | konik polny(entomologia, owadoznawstwo, entomologiczny, owadoznawczy) owad z rodzaju konik; |
| acidum aceticum noun | kwas octowy(chemia, chemiczny) bezbarwny i ciekły lub skrystalizowany związek organiczny o wzorze sumarycznym CH3COOH; |
| Acidum acetylosalicylicum noun | aspiryna(farmacja, lekoznawstwo, farmakologia, farmaceutyczny, farmakologiczny) kwas acetylosalicylowy używany jako lek; pastylka lub płyn z tą substancją; |
| adulta aetas noun F | dorosłośćnoun |
| aesculetum [aesculeti] (2nd) N noun | dąbrowa(leśnictwo) las lub zagajnik porośnięty przeważnie dębem |
| aesthetica [aestheticae] (1st) F noun | estetyka(filozofia, filozoficzny) (sztuka) nauka o pięknie; estetykanoun estetykanoun |
| aetas [aetatis] (3rd) F noun | doba(przenośnie, przenośnia) charakterystyczny okres era(geologia, geologiczny) jednostka podziału dziejów Ziemi; generacjanoun period(rzadki, rzadko używany) (fizjologia, fizjologiczny) okresowe fizjologiczne krwawienie z macicy, zazwyczaj co cztery tygodnie pokolenienoun pokolenienoun pokolenienoun pokolenienoun wieknoun |
| aetas aenea noun | epoka brązu(archeologia, archeologiczny) epoka prehistorii i starożytności, następująca po epoce kamienia i poprzedzająca epokę żelaza; |
| aetas ferrea noun | epoka żelaza(archeologia, archeologiczny) epoka dziejów następująca po epoce brązu; |
| aeternus [aeterna -um, aeternior -or -us, aeternissimus -a -um] adjective | nieskończonyadjective wiecznyadjective |
| aeternaliter adverb | wiecznieadverb wiecznieadverb |
| aeternitas [aeternitatis] (3rd) F noun | wieczność(książkowy) nieskończoność; trwanie poza czasem, poza początkiem i końcem; |
| aeternō adjective | miniony(książkowy) ubiegły, poprzedni poprzedniadjective przeszły(przestarzałe, przestarzały) poprzedni, ubiegły |
| aeternō adverb | na amenadverb na wieczne czasy(przestarzałe, przestarzały) na zawsze, na wieki wieków na wiekiadverb na zawszeadverb ostatnioadverb |
| aethanol noun | etanol(chemia, chemiczny) związek organiczny z grupy alkoholi o wzorze C2H5OH; |
| aethenum noun | etylen(chemia, chemiczny) (zobacz) eten |
