ergo w języku polskim
| Łacina | Polski |
|---|---|
| ergo adverb | dlategoadverb ergo(książkowy) więc, a więc, zatem więcadverb zatem(książkowy) spójnik przyłączający wniosek z twierdzenia podanego w zdaniu przed nim. Czasami w połączeniu z a: a zatem. zatem(książkowy) w połączeniu ze słowem a (a zatem): spójnik przyłączający wyrażenie podające w odmienny sposób informację zawartą w zdaniu przed nim |
| aspergo [asperginis] verb | kropićverb oprószaćverb pryskaćverb |
| Bergomensis adjective | bergamskiadjective |
| Bergomum noun | Bergamo(geografia, geograficzny) miasto i gmina we Włoszech, w Lombardii; |
| cabergolinum noun | kabergolina(farmacja, lekoznawstwo, farmakologia, farmaceutyczny, farmakologiczny) lek dopaminergiczny hamujący laktację, będący pochodną ergoliny; |
| conspergo [conspergere, conspersi, conspersus] verb | ochlapaćverb pryskaćverb |
| emergo [emergere, emersi, emersus] verb | wyzwolićverb |
| exspergo [exspergere, -, exspersus] verb | pryskaćverb |
| mergor verb | tonąćverb tonąćverb |
| nicergolinum noun | nicergolina(farmacja, lekoznawstwo, farmakologia, farmaceutyczny, farmakologiczny) lek rozszerzający naczynia, półsyntetyczna pochodna alkaloidów sporyszu |
| pergo [pergere, perrexi, perrectus] verb | ciągnąćverb |
| respergo [respergere, respersi, respersus] verb | pryskaćverb |
