słownik Łacino-Polski »

cor w języku polskim

ŁacinaPolski
coriandrum [coriandri] noun

kolendra(botanika, botaniczny) Coriandrum L., rodzaj roślin z rodziny selerowatych, mających zastosowanie kulinarne;
noun

coriarius [coriaria, coriarium] noun

garbarz(zawód, zawodowy, zawodowo) (rzemiosło, rzemieślniczy) rzemieślnik lub robotnik zajmujący się garbowaniem skór
noun

corium [cori(i)] noun

ceranoun
skóra na powierzchni twarzy

ceranoun
wygląd cery (1.1)

futro(krawiectwo) wyprawiona skórka zwierzęcia pokryta sierścią służąca do produkcji odzieży bądź sama stanowiąca np. ozdobę, okrycie czy dywan
noun

futro(zoologia, zoologiczny) sierść na zwierzęciu
noun

sierść(zoologia, zoologiczny) owłosienie ssaków;
noun

skóranoun
surowiec otrzymywany z wyprawionej skóry (1.1) niektórych zwierząt;

corium [cori(i)] adjective

dermatologiczny(medycyna, medyczny) związany z dermatologią, dotyczący dermatologii
adjective

Corinthus [Corinthi] noun

Korynt(geografia, geograficzny) miasto w Grecji, na półwyspie Peloponez;
noun

Korynt(historia, historyczny, historycznie) starożytne miasto-państwo
noun

Corinthia noun

Koryntia(geografia, geograficzny) (historia, historyczny, historycznie) starożytna kraina tworzona przez ziemie leżące wokół Koryntu
noun

Corinthius [Corinthia, Corinthium] noun

Koryntianin(historia, historyczny, historycznie) mieszkaniec starożytnego miasta-państwa Koryntu
noun

Corinthiacus [Corinthiaca, Corinthiacum] adjective

koryncki(historia, historyczny, historycznie) od Korynt (miasto w starożytnej Grecji)
adjective

koryncki(historia, historyczny, historycznie) od Korynt (miasto-państwo, polis w starożytnej Grecji)
adjective

korynckiadjective
od Korynt (miasto w obecnej Grecji)

Corinthiensis noun

koryntianinnoun
mieszkaniec Koryntu

Corinthius sinus noun

Zatoka Koryncka(geografia, geograficzny) głęboka, wąska zatoka, wschodnia odnoga Morza Jońskiego, od którego oddziela ją na zachodzie Zatoka Patraska;
noun

Cornelius noun

Kornelnoun
imię męskie;

Korneliusznoun
imię męskie;

Cornus [corni] noun

dereń(botanika, botaniczny) Cornus L., rodzaj roślin z rodziny dereniowatych;
noun

cornus [corni] noun

dereń(botanika, botaniczny) ozdobny lub uprawny krzew albo drzewo z rodzaju (1.1), często o jadalnych owocach
noun

cornix [cornicis] noun

wrona(ornitologia, ornitologiczny) ptak z rodziny krukowatych;
noun

cornicus adjective

kornwalijskiadjective
związany z Kornwalią, dotyczący Kornwalii

cornix cornici numquam confodit ocellum

kruk krukowi oka nie wykoleosoby znające się, zaprzyjaźnione i podobne do siebie, osoby należące do tej samej grupy interesów, do tej samej grupy zawodowej nie będą robiły sobie krzywdy

cornu [cornus] noun

klakson(motoryzacja) urządzenie służące do wydawania sygnałów dźwiękowych (najczęściej w celu ostrzeżenia);
noun

róg(zoologia, zoologiczny) (anatomia, anatomiczny) twardy wyrostek występujący na głowie niektórych ssaków, zwykle parzyście;
noun

cornu (rāmōsum) [cornus] noun

poroże(łowiectwo, łowiecki) oba rogi samca jeleniowatych
noun

cornu copiae

róg obfitości(książkowy) źródło niekończących się dóbr; bogactwo, obfitość

Cornubia noun

Kornwalia(historia, historyczny, historycznie) (geografia, geograficzny) kraina historyczna położona na Półwyspie Kornwalijskim;
noun

corona [coronae] verb

ukoronowaćverb
dokonać aktu koronacji

corona [coronae] noun

fermata(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) element notacji muzycznej dowolnie przedłużający czas trwania nuty lub pauzy;
noun

korona(botanika, botaniczny) część drzewa składająca się z gałęzi;
noun

korona(jednostka monetarna) (dawniej, dawny) waluta w Czechosłowacji, Protektoracie Czech i Moraw, na Węgrzech i na Słowacji, w Austro-Węgrzech
noun

korona(jednostka monetarna) waluta w Czechach;
noun

korona(jednostka monetarna) waluta w Skandynawii;
noun

koronanoun
atrybut królewski (złota obręcz zakładana na głowę)

koronanoun
monarchia

koronka(potocznie, potoczny) (stomatologia, stomatologiczny) stałe uzupełnienie protetyczne odtwarzające znaczny ubytek korony klinicznej zęba
noun

Corona [coronae] noun

Braszów(geografia, geograficzny) miasto w środkowej Rumunii, w okręgu Braszów;
noun

123