Łacina | Polski |
---|---|
canon [canonis] noun | czynsznoun kanon(biblijny) zamknięty zbiór ksiąg uznany w Kościele za natchnione; kanon(kościelny) modlitwa eucharystyczna, część mszy świętej; kanon(kulturoznawstwo, wiedza o kulturze, kulturoznawczy) (bibliotekoznawstwo, bibliotekoznawczy) lista norm, zasad, tekstów o podstawowym znaczeniu kanon(kulturoznawstwo, wiedza o kulturze, kulturoznawczy) ogólnie przyjęta zasada czy wzorzec (postępowania, estetyki, itp.); kanon(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) forma muzyczna z powtarzającym się tematem; kanon(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) pojedynczy przepis w kodeksie norma(technologia, technika, techniczny) dokument standaryzujący działalność badawczą, technologiczną, produkcyjną, usługową; |
canonicus [canonici] noun | kanonik(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) duchowny katolicki uhonorowany członkostwem w kapitule katedralnej lub kolegiackiej; |
canonizatio [canonizationis] noun | kanonizacja(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) oficjalne uznanie zmarłego za świętego i zezwolenie na jego publiczny kult w Kościele katolickim lub Cerkwi prawosławnej; |