c w języku polskim
| Łacina | Polski |
|---|---|
| cacumen [cacuminis] noun | łeb(przenośnie, przenośnia) (pospolicie) głowa człowieka łebnoun naczelniknoun przódnoun szczyt(przenośnie, przenośnia) górna granica czegoś (zwykle niematerialnego) szczyt(przenośnie, przenośnia) obrady ważnych osób |
| cacātor noun | WCnoun |
| cacātus verb | zebździć się(eufemistycznie) wypróżnić się z kału |
| cacātus interjection | jasna cholera(potocznie, potoczny) (wulgarnie, wulgaryzm) przekleństwo wyrażające zdenerwowanie i brak akceptacji |
| cacātus noun | sraczka(potocznie, potoczny) (wulgarnie, wulgaryzm) biegunka, rozwolnienie |
| cacō noun | badziewie(potocznie, potoczny) rzecz tandetna, źle wykonana, bezwartościowa |
| cacūmen noun | piknoun piknoun |
| cadaver [cadaveris] noun | nikczemniknoun padlinanoun podlec(potocznie, potoczny) człowiek podły, nikczemny, niegodziwy ścierwo(pogardliwie, pogardliwy) człowiek zły, podły ścierwonoun truchłonoun trupnoun zwłokinoun |
| cadere verb | spadaćverb spadaćverb wpadaćverb zdarzaćverb |
| cado [cadere, cecidi, casus] verb | napadać(meteorologia, meteorologiczny) spaść w znacznej ilości nastawaćverb odpadaćverb opadaćverb padaćverb polecverb przypaśćverb spadaćverb spadaćverb upadaćverb upadaćverb wypadaćverb |
| cado [cadere, cecidi, casus] noun | opadnoun opadnoun |
| cadmium noun | kadm(chemia, chemiczny) pierwiastek chemiczny o symbolu Cd i liczbie atomowej 48; |
