słownik Łacino-Polski »

bonitas w języku polskim

ŁacinaPolski
bonitas [bonitatis] (3rd) F
noun

dobroćnoun
cecha postępowania odznaczająca się życzliwością

otwartośćnoun
cecha tego, kto jest otwarty: gotowy na przyjęcie nowych idei lub nieskrywający swoich uczuć lub myśli

racjanoun
słuszność, prawda