słownik Łacino-Polski »

blandior w języku polskim

ŁacinaPolski
blandior [blandiri, blanditus sum] verb

pieścićverb
tulić, głaskać okazując czułość

blandus [blanda -um, blandior -or -us, blandissimus -a -um] adjective

fascynującyadjective
wzbudzający fascynację; dający nieodpartą chęć poznania; bardzo przyciągający uwagę

powabnyadjective
czarujący, pociągający, ponętny

zabójczy(potocznie, potoczny) świetny, wystrzałowy
adjective

Historia wyszukiwania