ok betyder på tyska
| Polska | Tyska |
|---|---|
| okrężnica (botanika, botaniczny) Hottonia L., rodzaj roślin wodnych z rodziny pierwiosnkowatych noun | WasserfedernSubstantiv |
| okrężny adjective dążący do celu nie wprost | indirekt [indirekter; am indirektesten]Adjektiv |
| okrężny adjective okrążający coś poprzez ruch, przemieszczenie | zirkelhaftAdjektiv |
| okrężny adjective taki, który swoim położeniem okrąża coś | allseitigAdjektiv |
| okropnie (potocznie, potoczny) niezmiernie, bardzo, ogromnie adverb | furchtbar [furchtbarer; am furchtbarsten]Adverb |
| okropnie adjective | tierisch [tierischer; am tierischsten]Adjektiv |
| okropnie adverb źle, strasznie, przerażająco | furchtbar [furchtbarer; am furchtbarsten]Adverb |
| okropności phrase | das Grauen [des Grauens; —]Phrase |
| okropny (potocznie, potoczny) intensywny, olbrzymi (często w negatywnym kontekście) adjective | ungeheuerlich [ungeheuerlicher; am ungeheuerlichsten]Adjektiv |
| okropny adjective wywołujący strach, odrzucający | schrecklich | furchtbarAdjektiv |
| okruch noun mały, odkruszony kawałek czegoś | Krümel | BruchstückSubstantiv |
| okrucieństwo noun skłonność do zadawania cierpień ludziom i zwierzętom; | die Abscheulichkeit [der Abscheulichkeit; die Abscheulichkeiten]Substantiv |
| okruszek noun | der Krümel (meist im Plural) [des Krümels; die Krümel]Substantiv |
| okruszyna (zdrobniale) od okruch noun | Krume | KrümelSubstantiv |
| okrutnie (odprzymiotnikowy) okrutny adverb | grausam [grausamer; am grausamsten]Adverb |
| okrutnik noun mężczyzna okrutny, dręczyciel | der Henker [des Henkers; die Henker]Substantiv |
| okrutny adjective nie znający litości, nieludzki, charakteryzujący się okrucieństwem | grausam [grausamer; am grausamsten]Adjektiv |
| okrutny czyn noun | die Grausamkeit [der Grausamkeit; die Grausamkeiten]Substantiv |
| okrycie noun przedmiot służący do okrywania | der Erdmantel [des Erdmantels; —]Substantiv |
| okrytonasienne (botanika, botaniczny) gromada roślin naczyniowych noun | BedecktsamerSubstantiv |
| okrywać verb kładąc coś na czymś, osłaniać jego powierzchnię | General-Verb |
| okrywać verb znajdować się na powierzchni czego | die Tarnung [der Tarnung; die Tarnungen]Verb |
| okrzemka noun jednokomórkowy glon z typu chryzofitów; | die Kieselalge [der Kieselalge; die Kieselalgen]Substantiv |
| okrzyk noun głośny dźwięk wydany przez człowieka, wyrażający silne emocje lub mające zwrócić uwagę innych | der Ausruf [des Ausruf(e)s; die Ausrufe]Substantiv |
| okrzyk radości noun | der Jubel [des Jubels; —]Substantiv |
| Oksford (geografia, geograficzny) miasto w południowej Anglii, stolica hrabstwa Oxfordshire; noun | OxfordSubstantiv |
| oksybioza | |
| oksydaza (biochemia, biochemiczny) enzym katalizujący przenoszenie atomu wodoru na tlen, tworząc wodę lub nadtlenek wodoru; noun | Oxidase | OxydaseSubstantiv |
| oksydoreduktaza (biochemia, biochemiczny) enzym katalizujący reakcje redoks; noun | Oxidoreduktase | OxydoreduktaseSubstantiv |
| oksyetylenowanie (chemia, chemiczny) proces przyłączenia tlenku etylenu do związków organicznych prowadzone w obecności katalizatorów; noun | EthoxylierungSubstantiv |
| oksymoron (literatura, literaturoznawstwo, literaturoznawczy) figura retoryczna polegająca na celowym zestawieniu dwóch pojęć sprzecznych; noun | das Oxymoron [des Oxymorons; die Oxymora]Substantiv |
| Oksytania (geografia, geograficzny) (administracja) region administracyjny w południowej Francji, jego stolicą jest Tuluza; noun | OkzitanienSubstantiv |
| Oksytania (geografia, geograficzny) (historia, historyczny, historycznie) kraina historyczna obejmująca obszary, gdzie używano języka oksytańskiego; noun | OkzitanienSubstantiv |
| oksytocyna (biochemia, biochemiczny) (medycyna, medyczny) hormon powodujący skurcze mięśni gładkich, będący fizjologicznym bodźcem do rozpoczęcia porodu; noun | das Oxytocin [des Oxytocins; —]Substantiv |
| oksyton (fonetyka, fonetyczny) akcent na ostatniej sylabie wyrazu; noun | OxytononSubstantiv |
| oktagonalny adjective | achteckigAdjektiv |
| oktan (chemia, chemiczny) związek organiczny z grupy alkanów, jeden ze składników benzyny; noun | OctanSubstantiv |
| Oktant (astronomia, astronomiczny) jeden z gwiazdozbiorów nieba południowego; noun | der Oktant [des Oktanten; die Oktanten]Substantiv |
| oktawa (muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) interwał między pierwszym a ósmym dźwiękiem w skali diatonicznej noun | die Oktave [der Oktave; die Oktaven]Substantiv |
| oktawa noun przedział czasu równy ośmiu dniom; również ostatni dzień tego okresu | die Oktave [der Oktave; die Oktaven]Substantiv |
