jubel betyder på polska

Tyska	Polska
der Jubel [des Jubels; —] Substantiv	okrzyk radościnoun
jubeln [jubelte; hat gejubelt] Verb	głośno radować sięverb
alle Jubeljahre Adverb	raz na ruski rok(związek frazeologiczny) (potocznie, potoczny) bardzo rzadko adverb
alle Jubeljahre einmal Adverb	od wielkiego dzwonuadverb rzadko, tylko przy szczególnej okazji, w szczególnych przypadkach
unterjubeln \| unterschieben Verb	podkładaćverb umieszczać potajemnie

Sökhistorik