kosz betyder på tyska
| Polska | Tyska |
|---|---|
| kosz (informatyka, informatyczny) folder systemowy do przechowywania usuniętych plików noun | der Papierkorb [des Papierkorb(e)s; die Papierkörbe]Substantiv |
| kosz noun jakikolwiek pojemnik przypominający kosz (1.1) | der Korb [des Korb(e)s; die Körbe]Substantiv |
| kosz noun pojemnik na odpady | Abfalleimer | Mülleimer | AbfallkorbSubstantiv |
| kosz noun pojemnik pleciony z elastycznego materiału naturalnego lub sztucznego | der Korb [des Korb(e)s; die Körbe]Substantiv |
| kosz(yk) noun | der Korb [des Korb(e)s; die Körbe]Substantiv |
| kosz do śmieci noun | der Abfalleimer [des Abfalleimers; die Abfalleimer]Substantiv |
| kosz na śmieci noun | der Abfalleimer [des Abfalleimers; die Abfalleimer]Substantiv |
| Koszalin (geografia, geograficzny) (administracja) miasto w Polsce w województwie zachodniopomorskim, dawniej koszalińskim; noun | KöslinSubstantiv |
| koszarowy (wojskowość, wojskowy) związany z koszarami adjective | Kasernen-Adjektiv |
| koszary noun teren i budynki, w których kwaterują żołnierze | die Kaserne [der Kaserne; die Kasernen]Substantiv |
| koszatka (zoologia, zoologiczny) gryzoń z rodzaju (1.1) noun | BaumschläferSubstantiv |
| koszałki-opałki (potocznie, potoczny) głupstwa, brednie, rzeczy zmyślone noun | die Dummheit [der Dummheit; die Dummheiten]Substantiv |
| koszenie noun | die Mahd [der Mahd, der Mahds, der Mahdes; die Mahden, die Mähder]Substantiv |
| koszer | |
| koszerny adjective taki, który spełnia wymogi żydowskiego prawa w zakresie czystości rytualnej pokarmów, napojów i leków | koscherAdjektiv |
| koszka (pszczelarstwo, pszczelarski) (dawniej, dawny) ul wykonany ze słomy noun | der Bienenkorb [des Bienenkorb(e)s; die Bienenkörbe]Substantiv |
| koszmar noun marzenie senne o treści wywołującej u śniącego uczucie strachu; | Albtraum | AlptraumSubstantiv |
| koszmarny adjective bardzo zły, tragiczny; taki, jak w koszmarze | albtraumhaftAdjektiv |
| koszt (ekonomia, ekonomiczny) poniesiony wydatek noun | Kosten [kostete; hat gekostet] (Akkusativ)Substantiv |
| kosztować verb mieć jakąś cenę w pieniądzu | kosten [kostete; hat gekostet] (Akkusativ)Verb |
| kosztowny adjective | aufwendig [aufwendiger; am aufwendigsten]Adjektiv |
| koszty przewozu phrase | die FrachtkostenPhrase |
| koszula (odzieżownictwo) (krawiectwo) lekkie ubranie z rękawami, nakładane na tułów, zapinane na guziki; noun | das Hemd [des Hemd(e)s; die Hemden]Substantiv |
| koszula nocna (krawiectwo) jednoczęściowy luźny ubiór w formie tuniki używany do snu; noun | Nachthemd | NightshirtSubstantiv |
| koszulka (termin karciany) tylna strona karty do gry noun | die Rückseite [der Rückseite; die Rückseiten]Substantiv |
| koszulka noun ubranie z rękawami lub bez noszone na tułowiu | T-Shirt | ShirtSubstantiv |
| Koszyce noun | das KaschauSubstantiv |
| koszyczek (botanika, botaniczny) typ kwiatostanu groniastego, w którym kwiaty są gęsto osadzone na dnie kwiatowym; noun | Blütenkorb | BlütenkörbchenSubstantiv |
| koszyczek (fryzyjski) fryzura z zaplecionym naokoło głowy koszyczkiem noun | Gretchenfrisur | KranzfrusurSubstantiv |
| koszyczek (fryzyjski) warkocz pleciony naokoło głowy noun | der Haarkranz [des Haarkranzes; die Haarkränze]Substantiv |
| koszyczek (pszczelarstwo, pszczelarski) zagłębienie na zewnętrznej powierzchni goleni tylnej nogi pszczoły-robotnicy, w którym składany jest pyłek kwiatowy noun | das Körbchen [des Körbchens; die Körbchen]Substantiv |
| koszyczek noun mały koszyk | Körbchen | KörbleinSubstantiv |
| koszyczki-opałeczki (regionalizm, regionalny) głupstwa, brednie, rzeczy zmyślone noun | die Dummheit [der Dummheit; die Dummheiten]Substantiv |
| koszyk noun mały, pleciony pojemnik służący do noszenia przedmiotów | der Korb [des Korb(e)s; die Körbe]Substantiv |
| koszyk wielkanocny noun przyozdobiony koszyk zawierający pokarmy święcone w Wielką Sobotę w kościołach katolickich | WeihekorbSubstantiv |
| koszykarz (rzemiosło, rzemieślniczy) rzemieślnik wyplatający kosze i koszyki noun | Korbflechter | KorbmacherSubstantiv |
| koszykarz (sport, sportowy) sportowiec grający w koszykówkę noun | Basketballer | BasketballspielerSubstantiv |
| koszykarzka | |
| koszykówka (sport, sportowy) dyscyplina sportu drużynowego, w której dwie pięcioosobowe drużyny grają przeciwko sobie, próbując zdobyć punkty, umieszczając piłkę w koszu; noun | der Basketball [des Basketball(e)s; die Basketbälle]Substantiv |
| arcykosztowny |
