głos betyder på tyska
| Polska | Tyska |
|---|---|
| głos (muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) partia jednego z wokalistów w utworze zespołowym noun | die Stimme [der Stimme; die Stimmen]Substantiv |
| głos noun decyzja wyrażona podczas wyborów, głosowania | Stimme | VotumSubstantiv |
| głos noun dźwięk wydawany przez istoty żyjące | die Stimme [der Stimme; die Stimmen]Substantiv |
| głos noun prawo / pozwolenie przemawiania | die Stimme [der Stimme; die Stimmen]Substantiv |
| głos noun zdanie, osąd, opinia | die Stimme [der Stimme; die Stimmen]Substantiv |
| głos noun zdolność wydawania dźwięku (1.1) | die Stimme [der Stimme; die Stimmen]Substantiv |
| głosiciel (podniośle) osoba głosząca coś, upowszechniająca jakieś przekonania noun | Verfechter | VerkünderSubstantiv |
| głosić (podniośle) wygłaszać (na przykład) przemówienie, kazanie verb | verkündigen [verkündigte; hat verkündigt]Verb |
| głosić verb ogłaszać, oznajmiać (na przykład) wiadomość, rozgłaszać, upowszechniać (na przykład) idee, hasła | verkündigen [verkündigte; hat verkündigt]Verb |
| głoska (językoznawstwo, językoznawczy) najmniejszy element dźwiękowej formy wypowiedzi, charakteryzujący się stałym zespołem fonetycznych cech artykulacyjnych i akustycznych; noun | das Phon [des Phons; die Phons]Substantiv |
| głoska | |
| głoska wargowa noun | der Lippenlaut [des Lippenlaut(e)s; die Lippenlaute]Substantiv |
| głosowanie noun wspólne decydowanie poprzez wyrażenie poparcia lub sprzeciwu wobec czegoś | die Abstimmung [der Abstimmung; die Abstimmungen]Substantiv |
| głosowanie listowne noun | die Briefwahl [der Briefwahl; die Briefwahlen]Substantiv |
| głosować verb oddawać głos, dokonywać wyboru w czasie głosowania | stimmen | wählenVerb |
| głosowy adjective związany z głosem, dotyczący głosu | stimmhaftAdjektiv |
| absolutna większość głosów | |
| dawać ogłoszenie verb | inserieren [inserierte; hat inseriert]Verb |
| dwugłoska noun | der Diphthong [des Diphthong(e)s; die Diphthonge]Substantiv |
| dwuzgłoskowy (językoznawstwo, językoznawczy) składający się z dwóch zgłosek adjective | zweisilbigAdjektiv |
| jednogłosowy (muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) wykonywany przez solistę jednym głosem adjective | einstimmigAdjektiv |
| karta do głosowania (urzędowy) (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) kartka papieru służąca do tajnego głosowania w wyborach noun | der Stimmzettel [des Stimmzettels; die Stimmzettel]Substantiv |
| na głos adverb tak, że wyraźnie słychać | laut [lauter; am lautesten]Adverb |
| nagłos (językoznawstwo, językoznawczy) początek wyrazu wypowiedzianego (fonem lub sylaba) noun | der Anlaut [des Anlaut(e)s; die Anlaute]Substantiv |
| odgłos noun dźwięk towarzyszący jakiejś czynności lub wydawany przez coś, brzmienie czegoś | das Geräusch [des Geräusch(e)s; die Geräusche]Substantiv |
| odrzucić w głosowaniu verb | überstimmen [überstimmte; hat überstimmt]Verb |
| ogłosić verb | erlassen [erließ; hat erlassen]Verb |
| ogłoszenie (rzeczownik odczasownikowy) od ogłosić noun | die Bekanntmachung [der Bekanntmachung; die Bekanntmachungen]Substantiv |
| ogłoszenie noun pisemny komunikat umieszczony w miejscu publicznym lub wiadomość rozpowszechniona przez środki masowego przekazu | Anzeige | Annonce | InseratSubstantiv |
| ogłoszenie o pracy noun | die Stellenanzeige [der Stellenanzeige; die Stellenanzeigen]Substantiv |
| ogłoszeniodawca noun podmiot zlecający rozpowszechnianie ogłoszenia | der Inserent [des Inserenten; die Inserenten]Substantiv |
| pogłoska noun rozpowszechniana wiadomość, której autentyczność jest niepewna, niesprawdzona | das Gerücht [des Gerücht(e)s; die Gerüchte]Substantiv |
| przegłos (językoznawstwo, językoznawczy) zmiana barwy samogłoski pod wpływem otoczenia fonetycznego zachodząca w językach indoeuropejskich; noun | HalbdoppellautSubstantiv |
| przegłos noun | der Ablaut [der Ablaut(e)s; die Ablaute]Substantiv |
| przegłosować verb | überstimmen [überstimmte; hat überstimmt]Verb |
| półgłosem adverb o mówieniu niegłośno, przyciszonym głosem | halblautAdverb |
| półsamogłoska (językoznawstwo, językoznawczy) głoska mająca cechy samogłoski, lecz nie mająca zdolności sylabotwórczej noun | der Halbvokal [des Halbvokals; die Halbvokale]Substantiv |
| rozgłos noun | das Aufsehen [des Aufsehens]Substantiv |
| rozgłos noun powszechne uznanie | die Werbung [der Werbung; die Werbungen]Substantiv |
| samogłoska (językoznawstwo, językoznawczy) głoska otwarta, której obecność konieczna jest do utworzenia sylaby; noun | Vokal | Sebstlaut | SelbstlautSubstantiv |
