Tyska | Polska |
---|---|
der Diphthong [des Diphthong(e)s; die Diphthonge] Substantiv | dwugłoskanoun |
Diphthong | Zwielaut Substantiv | dyftong(językoznawstwo, językoznawczy) dźwięk samogłoskowy o zmiennym przebiegu artykulacji, będący złożeniem samogłoski i półsamogłoski; przez użytkowników języka postrzegany jako złożenie dwóch samogłosek; |
die Diphthongierung [der Diphthongierung; die Diphthongierungen] Substantiv | dyftongizacja(fonetyka, fonetyczny) proces przekształcania się samogłoski w dyftong; |
diphthongisch |