łam betyder på tyska
| Polska | Tyska |
|---|---|
| okłamać verb | belügen [belog; hat belogen]Verb |
| okłamywać phrase | anlügen [log an; hat angelogen] (Akkusativ)Phrase |
| oszałamiać verb wywierać silne wrażenie | überwältigen [überwältigte; hat überwältigt]Verb |
| oszałamiać verb wywoływać stan częściowej utraty przytomności; wprowadzać w stan zamroczenia | |
| połam ręce i nogi | |
| połamania nóg interjection życzenie powodzenia wyrażone à rebours, mające zaklinać rzeczywistość; zwykle komuś, kto wychodzi na scenę | Hals- und BeinbruchInterjection |
| połamanie nóg | |
| połamanie piór | |
| połamanie pióra | |
| połamać sobie na czymś zęby | |
| rozłam noun utrata jedności | Spaltung | BruchSubstantiv |
| rozłamać | |
| rozłamywać | |
| szałamaja (muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) dawny instrument muzyczny wydający przenikliwe dźwięki, rodzaj piszczałki z bocznymi otworami; pochodzący z Azji; noun | die Schalmei [der Schalmei; die Schalmeien]Substantiv |
| ułamek (matematyka, matematyczny) zapis dzielenia za pomocą poziomej kreski rozdzielającej dzielną od dzielnika (zwanych w tej sytuacji licznikiem i mianownikiem) noun | der Bruch [des Bruch(e)s; die Brüche, die Brücher]Substantiv |
| ułamek noun fragment całości | Bruchteil | BruchSubstantiv |
| ułamek masowy (chemia, chemiczny) stosunek masy składnika do masy mieszaniny; noun | MassenanteilSubstantiv |
| ułamek niewłaściwy (matematyka, matematyczny) ułamek, w którym licznik jest większy lub równy mianownikowi noun | unechter BruchSubstantiv |
| wrodzona łamliwość kości (medycyna, medyczny) uwarunkowana genetycznie choroba objawiająca się nadmierną kruchością kości; noun | |
| współczynnik załamania (fizyka, fizyczny) stosunek prędkości fazowej w ośrodku odniesienia do prędkości fazowej w opisywanym ośrodku; noun | Brechungsindex | BrechzahlSubstantiv |
| wykrywacz kłamstw (potocznie, potoczny) wariograf, poligraf noun | der Lügendetektor [des Lügendetektors; die Lügendetektoren]Substantiv |
| wyłamać | |
| wyłamywać verb odłączać lub usuwać coś łamiąc | aufbrechenVerb |
| włamanie noun napad rabunkowy połączony z wyłamaniem urządzeń zamykających | der Einbruch [des Einbruch(e)s; die Einbrüche]Substantiv |
| włamać verb dostać się siłą do zamkniętego budynku (pomieszczenia, skrytki, kasy itp.), niszcząc urządzenia zamykające | anfangenVerb |
| włamywacz noun złodziej dokonujący kradzieży z włamaniem | der Dieb [des Dieb(e)s; die Diebe]Substantiv |
| włamywać verb | knacken [knackte; hat/ist geknackt]Verb |
| z podciętymi skrzydłami adjective | flügellahmAdjektiv |
| zakłamany adjective o człowieku: nieszczery, fałszywy, obłudny | verlogen [verlogener; am verlogensten]Adjektiv |
| załamanie noun | der Verfall [des Verfall(e)s; —]Substantiv |
| załamanie noun osłabienie lub całkowita utrata odporności psychicznej; stan silnego smutku, depresji | die Aufschlüsselung [der Aufschlüsselung; die Aufschlüsselungen]Substantiv |
| załamywać verb | zusammenbrechen [brach zusammen; ist zusammengebrochen]Verb |
| zbałamucić (przestarzałe, przestarzały) pozyskać czyjeś względy w wyniku bałamucenia, skutecznie zawrócić komuś w głowie verb | verführen [verführte; hat verführt]Verb |
| zbałamucić verb spowodować zamieszanie, wprowadzić w błąd | |
| ze złamanym skrzydłem adjective | flügellahmAdjektiv |
| złam kark | |
| złam ręce i nogi | |
| złamanie (medycyna, medyczny) miejsce, w którym złamała się kość noun | Bruch | FrakturSubstantiv |
| złamanie (rzeczownik odczasownikowy) od złamać noun | Brechen | BruchSubstantiv |
| złamanie karku |
