Tysk-Polsk ordbok »

bruch betyder på polska

TyskaPolska
der Bruch [des Bruch(e)s; die Brüche, die Brücher] Substantiv

frakcja(poligrafia) czcionki mniejsze od pisma podstawowego, umieszczane powyżej albo poniżej linii pisma
noun

frakcja(statystyka, statystyczny) stosunek liczby obserwacji mających pewną właściwość do liczebności całej próby statystycznej;
noun

frakcja(technologia, technika, techniczny) część partii kruszywa o jednakowych wymiarach ziaren
noun

rozpadlina(geologia, geologiczny) szeroko rozwarta i często głęboka szczelina powstała w ziemi lub w skale
noun

ułamek(matematyka, matematyczny) zapis dzielenia za pomocą poziomej kreski rozdzielającej dzielną od dzielnika (zwanych w tej sytuacji licznikiem i mianownikiem)
noun

Bruch | Eingeweidebruch Substantiv

przepuklina(medycyna, medyczny) patologiczne przemieszczenie się tkanki, części narządu poza naturalne umiejscowienie, wpuklając się w sąsiednią okolicę anatomiczną
noun

Bruch | Fraktur Substantiv

złamanie(medycyna, medyczny) miejsce, w którym złamała się kość
noun

die Bruchbude [der Bruchbude; die Bruchbuden] Substantiv

ruderanoun
stary, zniszczony, walący się budynek

Bruchbudenvermieter | Schrottvermieter | Mietwucherer Substantiv

slumlord(pejoratywnie, pejoratywny) osoba, która wynajmuje komuś dom lub mieszkanie znajdujące się w biednej dzielnicy i złym stanie technicznym, często pobierając niesprawiedliwie wysoki czynsz
noun

Bruchlinie Substantiv

uskok(geologia, geologiczny) pęknięcie mas skalnych, wzdłuż którego nastąpiło ich przesunięcie względem siebie;
noun

Bruchteil | Bruch Substantiv

ułameknoun
fragment całości

Bruchwasserläufer

brodziec leśny

łęczak

der Abbruch [des Abbruch(e)s; die Abbrüche] Verb

przerywaćverb
wstrzymywać działanie, proces na pewien czas

der Abbruch [des Abbruch(e)s; die Abbrüche] Substantiv

przerwanienoun
zaprzestanie wykonywania jakiejś czynności przed jej definitywnym zakończeniem

die Abbruchfirma [der Abbruchfirma; die Abbruchfirmen] Phrase

firma rozbiórkowaphrase

przedsiębiorstwo rozbiórkowephrase

Abhang | Steilwand | Abbruch | Absturz | Wand Substantiv

urwiskonoun
stroma ściana skalna

Abtreibung | Schwangerschaftsabbruch Substantiv

aborcja(medycyna, medyczny) zabieg przerwania ciąży; sztuczne wywołanie poronienia;
noun

Ajourarbeit | Durchbrucharbeit Substantiv

ażurnoun
przedmiot zdobiony ażurem (1.1)

Anakoluth | Satzbruch Substantiv

anakolut(językoznawstwo, językoznawczy) zdanie niepoprawne pod względem składniowym
noun

der Anbruch [des Anbruch(e)s; die Anbrüche] Verb

potłucverb
rozbić na kawałek albo uszkodzić w licznych miejscach

przecinaćverb
gwałtownie kończyć (np. dyskusję, ciszę)

rozbićverb
uderzeniem, uderzeniami rozłupać coś na części, na kawałki

rozłączaćverb
powodować oddzielanie się uprzednio połączonych jednostek

stłucverb
zniszczyć jakąś kruchą rzecz, rozbijając ją na kawałki

tłucverb
powodować uderzeniami powstawanie kawałków czegoś; uszkadzać w wielu miejscach

tłucverb
ulegać stłuczeniu, rozbiciu

wybićverb
zniszczyć szybę w oknie

der Anbruch [des Anbruch(e)s; die Anbrüche] Substantiv

przerwanienoun
naruszenie fizycznej ciągłości czegoś

Antieinbruch Adjektiv

antywłamaniowyadjective
zapobiegający włamaniu, chroniący przed włamaniem

der Ausbruch [des Ausbruch(e)s; die Ausbrüche] Substantiv

błysknoun
nagłe, krótkie światło

efuzja(fizyka, fizyczny) wypływ gazu lub cieczy przez bardzo mały otwór;
noun

struganoun
ciecz płynąca wąskim pasmem; płynąca, lejąca się woda, ciecz

Ausbruchkanal Substantiv

upust(przenośnie, przenośnia) pokazanie skrywanego stanu wewnętrznego
noun

der Beinbruch [des Beinbruch(e)s; die Beinbrüche] Substantiv

złamanie noginoun

betrügen | die Ehe brechen | hintergehen | Ehebruch begehen | untreu sein Verb

zdradzaćverb
złamać przysięgę wierności w związku, zwykle przez odbycie stosunku seksualnego z inną osobą niż osoba, z którą jest się w związku

Brechen | Bruch Substantiv

złamanie(rzeczownik odczasownikowy) od złamać
noun

Bresche | Bruch Substantiv

wyrwa(książkowy) dziura, wyłom
noun

der Durchbruch [des Durchbruch(e)s; die Durchbrüche] Verb

przebijaćverb
przedostawać się, pokonując przeszkody

12