Polsk-Svensk ordbok »

tryb betyder på svenska

PolskaSvenska
tryb (językoznawstwo, językoznawczy) kategoria gramatyczna wyrażająca stosunek mówiącego do treści wypowiedzenia;
noun

modus [~et; pl. ~]substantiv

tryb orzekający (gramatyka) jeden z trybów czasownika wyrażający neutralny lub obiektywny stosunek mówiącego do podawanych faktów;
noun

indikativ [~en ~er]substantiv

tryb przypuszczający (gramatyka) jeden z trybów czasownika wyrażający przypuszczenie, wątpliwość, niezdecydowanie;
noun

konditionalis [best. ~]substantiv

tryb rozkazujący (gramatyka) jeden z trybów czasownika wyrażający rozkaz, życzenie, prośbę lub przyzwolenie;

imperativ

tryb łączący (gramatyka) jeden z trybów czasownika, wyrażający m.in. życzenie, polecenie, możliwość, potrzebę lub wątpliwość;
noun

konjunktiv [~en ~er]substantiv

trybalizm (socjologia, socjologiczny) utrzymywanie się w społeczeństwach narodowych dawnych podziałów i odrębności klanowych, plemiennych
noun

tribalism [~en]substantiv

trybik noun

kugge [~n kuggar]substantiv

trybula (botanika, botaniczny) Anthriscus, rodzaj roślin należący do rodziny selerowatych, o wiotkich, pierzastych liściach przypominających nać pietruszki, o zapachu anyżku;
noun

körvel [~n]substantiv

trybun (historia, historyczny, historycznie) urząd cywilny w starożytnym Rzymie, utworzony w celu ochrony interesów obywateli, zwłaszcza plebejuszy;
noun

folktribun [~en ~er]substantiv

trybuna noun
podwyższone amfiteatralnie siedzenia dla publiczności na stadionie, w cyrku

läktare [~n; pl. ~, best. pl. läktarna]substantiv

trybunał (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) instancja orzekająca, kolegium sądowe;
noun

domstol [~en ~ar]substantiv

trybunał (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) kolegium sędziowskie o szczególnych uprawnieniach
noun

domstol [~en ~ar]substantiv

trybunał adverb

rättadverb

Trybunał Konstytucyjny (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) polski sąd, którego podstawowym zadaniem jest kontrolowanie zgodności z konstytucją ustaw oraz aktów prawnych niższej rangi niż ustawa;
noun

författningsdomstol [~en ~ar]substantiv

atrybut noun
rzecz lub cecha typowa dla czegoś lub kogoś

attribut [~et; pl. ~]substantiv

diatryba (literatura, literaturoznawstwo, literaturoznawczy) uprawiany w starożytności przez filozofów moralizatorski gatunek literacki w formie swobodnego dialogu lub mowy, łączący prostotę stylu z wywodem retorycznym
noun

utläggning [~en ~ar]substantiv

dystrybucja noun
rozprowadzanie, rozdzielanie

distribution [~en ~er]substantiv

kontrybucja noun
danina, podatek nakładany na pokonane w wojnie państwo albo okupowane terytorium

bidrag [~et; pl. ~]substantiv

Sökhistorik