Polsk-Svensk ordbok »

rząd betyder på svenska

PolskaSvenska
porządek koryncki (architektura, architektoniczny) system konstrukcyjny i kompozycyjny budowli powstały w starożytnej Grecji, będący odmianą porządku jońskiego;

korintisk ordning

porządkować verb

formera [~de ~t]verb

porządkować doprowadzać do ładu

röja

porządkować verb
układać według określonego planu, np. w określonej kolejności

ordna [~de ~t]verb

porządkowy noun
dotyczący robienia lub zaprowadzania porządku

orden [best. ~; pl. ordnar]substantiv

porządkowy noun
znajdujący się w jakimś porządku, kolejności

orden [best. ~; pl. ordnar]substantiv

porządnie

med besked

porządnie adverb
bardzo, mocno, silnie

justadverb

porządny adjective
mocny, duży, intensywny

dryg [~t ~a]adjektiv

porządny adjective
uczciwy, dobry, szlachetny, prawy, czysty

ärbar [~t ~a]adjektiv

praworządność cecha tego, co praworządne; cecha tych, którzy są praworządni;

lag och ordning

praworządny (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) postępujący lub rządzony zgodnie z prawem; (także, też) świadczący o zgodności z zasadami prawa
adjective

laglydig [~t ~a]adjektiv

przejść do porządku dziennego

lämna bakom

przyrząd noun
narzędzie, urządzenie

redskap [~et; pl. ~]substantiv

verktyg [~et; pl. ~]substantiv

przyrządzać noun
przygotowywać potrawę lub posiłek

brygd [~en ~er]substantiv

rozporządzać verb
mieć do dyspozycji; mieć na swoje usługi

kasta [~de ~t]verb

rozporządzać verb
nakazywać, jak ktoś ma działać w jakiejś sprawie

handla [~de ~t]verb

rozporządzenie (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) akt normatywny, stanowiący źródła powszechnie obowiązującego prawa, wydany na podstawie szczegółowego upoważnienia ustawowego i w celu wykonania ustawy;
noun

förordning [~en ~ar]substantiv

samorząd (administracja) samodzielne i niezależne wykonywanie pewnych funkcji o charakterze administracyjnym przez określony organizm społeczny
noun

autonomi [~n ~er]substantiv

samorządowy (administracja) związany z samorządem

råd

sporządzać verb

upprätta [~de ~t]verb

sporządzić (książkowy) wykonać, przygotować coś
verb

skriva [skrev, skrivit, skriven skrivet skrivna, pres. skriver]verb

upprätta [~de ~t]verb

utarbeta [~de ~t]verb

uporządkowanie (rzeczownik odczasownikowy) od uporządkować
noun

inpassning [~en ~ar]substantiv

uporządkowany adjective

ordnad [ordnat ~e]adjektiv

uporządkowywać doprowadzać do ładu

röja

uporządkowywać verb
układać według określonego planu, np. w określonej kolejności

fixa [~de ~t]verb

urząd (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) zespół osób i środków potrzebnych do wykonywania zadań organu administracji publicznej;
noun

myndighet [~en ~er]substantiv

ämbete [~t ~n]substantiv

ämbetsverk [~et; pl. ~]substantiv

urząd budynek, w którym mieści się urząd (1.1)

byrå [~n, ~ar]

urząd noun
budynek, w którym mieści się urząd (1.1)

kontor [~et; pl. ~]substantiv

urząd noun
stanowisko, funkcja, obowiązki pełnione przez kogoś w hierarchii państwowej lub innej

ämbete [~t ~n]substantiv

urząd celny noun

tull [~en ~ar]substantiv

urząd pracy noun

arbetsförmedling [~en ~ar]substantiv

urządzenie noun
mechanizm służący do wykonywania określonych zadań / czynności

anordning [~en ~ar]substantiv

urządzenie noun
sprawienie, że coś zostało urządzone, uporządkowane lub zorganizowane

anordning [~en ~ar]substantiv

urządzenie peryferyjne (informatyka, informatyczny) każde niesamodzielne urządzenie komputerowe sterowane przez jednostkę centralną i realizujące jakieś specjalne zadanie np. drukowanie, wyświetlanie obrazu, wprowadzanie danych, zapis informacji na nośnikach;
adjective

perifer [~t ~a]adjektiv

123