rząd betyder på svenska
| Polska | Svenska |
|---|---|
| rząd (biologia, biologiczny) w systematyce: jednostka obejmująca rodziny; noun | ordning [~en ~ar]substantiv |
| rząd (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) wykonawczy organ państwa zajmujący się jego finansami oraz prowadzący jego politykę wewnętrzną i zagraniczną; noun | regering [~en ~ar]substantiv |
| rząd noun grupa ludzi lub elementów umieszczona obok siebie jeden za drugim lub jeden obok drugiego | serie [~n ~r]substantiv |
| rząd marionetkowy (publikatory) (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) rząd sterowany przez inną grupę ludzi niż tych, którzy oficjalnie znajdują się u steru władzy; noun | lydstat [~en ~er]substantiv |
| rządowy związany z rządem, wywodzący się z rządu | |
| rządy noun sprawowanie władzy, władanie | maktutövning [~en]substantiv |
| rządzić kierować czymś, zarządzać | leda [ledde, lett, ledd, n. lett, pres. leder] |
| rządzić verb kierować czymś, zarządzać | styra [styrde, styrt, pres. styr]verb |
| rządzić verb sprawować władzę, panować | härska [~de ~t]verb regera [~de ~t]verb |
| liczba porządkowa (matematyka, matematyczny) zwykle w lm: zbiór dobrze uporządkowany, będący kanonicznym reprezentantem pewnej klasy izomorficzności dobrych porządków | |
| liczba porządkowa (oficjalnie) liczba naturalna, używana do określenia pozycji w pewnej kolejności | |
| liczebnik porządkowy (gramatyka) nazwa liczby określająca położenie elementu w pewnym szeregu noun | ordningstal [~et; pl. ~]substantiv |
| nadrząd (biologia, biologiczny) (systematyka) jednostka obejmująca rzędy noun | överordning [~en ~ar]substantiv |
| narząd noun | organ [~et; pl. ~]substantiv |
| narząd płciowy (biologia, biologiczny) (anatomia, anatomiczny) narząd służący organizmowi do rozrodu noun | könsorgan [~et; pl. ~]substantiv |
| nieporządek noun | oreda [~n oredor]substantiv |
| nieporządek noun brak porządku | oordning [~en ~ar]substantiv |
| nieporządny adjective cechujący się brakiem porządku | oordentlig [~t ~a]adjektiv |
| nieporządny taki, który nie utrzymuje porządku; niedbale wykonujący coś | |
| nierząd (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) czyny seksualne niezgodne z normami obyczajowymi i moralnymi noun | prostitution [~en]substantiv |
| nierząd noun | otukt [~en]substantiv |
| nierządnica (przestarzałe, przestarzały) kobieta uprawiająca nierząd noun | sköka [~n skökor]substantiv |
| nierządnica noun | skarn [~et; pl. ~]substantiv |
| oprzyrządowanie (technologia, technika, techniczny) (maszynoznawstwo) akcesoria i środki techniczne stanowiące uzupełnienie wyposażenia maszyn i urządzeń, umożliwiające wykonanie specjalistycznych zadań i operacji noun | utrustning [~en ~ar]substantiv |
| organizacja pozarządowa stowarzyszenie zrzeszające osoby fizyczne lub osoby prawne, które jest niezależne od władz państwowych i nie działa dla zysku; | |
| pod rząd | |
| podporządkowywać verb czynić zależnym od czegoś | kuva [~de ~t]verb |
| podporządkowywać verb poddawać czyjejś władzy | underordna [~de ~t]verb |
| podporządkowywać verb uznawać czyjąś władzę | framlägga [-lade, -lagt, -lagd n. -lagt, pres. -lägger]verb |
| podrząd (biologia, biologiczny) (systematyka) kategoria systematyczna niższa od rzędu; grupa powstała z podzielenia rzędu na niższe; noun | underordning [~en ~ar]substantiv |
| porządek (architektura, architektoniczny) wywodzący się z antyku styl konstrukcyjny i kompozycyjny budowli; noun | ordning [~en ~ar]substantiv |
| porządek noun kolejność czegoś | ordning [~en ~ar]substantiv |
| porządek noun stan, w którym jest czysto, coś jest ułożone według jakiegoś planu | ordning [~en ~ar]substantiv |
| porządek dorycki (architektura, architektoniczny) system konstrukcyjny i kompozycyjny budowli powstały w starożytnej Grecji, charakteryzujący się surowością i monumentalnością; | |
| porządek dzienny (urzędowy) ustalony plan zebrania, konferencji; lista spraw, mających stanowić przedmiot obrad noun | agenda [~n agendor]substantiv dagordning [~en ~ar]substantiv föredragningslista [~n -listor]substantiv |
| porządek dziobania (przenośnie, przenośnia) (socjologia, socjologiczny) hierarchia społeczna w określonej grupie, która określa prawdopodobieństwo doświadczenia agresji ze strony członków grupy; noun | hackordning [~en ~ar]substantiv |
| porządek joński (architektura, architektoniczny) system konstrukcyjny i kompozycyjny budowli powstały w starożytnej Grecji, charakteryzujący się lekkością i smukłością proporcji; |
