Polska | Svenska |
---|---|
przymus noun presja wywierana na kogoś w celu zmuszenia do czegoś | tvång [~et; pl. ~]substantiv |
przymus noun środki prawne zmuszające do podporządkowania się przepisom lub wyrokowi; | tvång [~et; pl. ~]substantiv |
przymusowo w sposób przymusowy | |
przymusowy adjective wynikający z konieczności albo obowiązku | obligatorisk [~t ~a]adjektiv |
przymuszać verb | nödga [~de ~t]verb |
przymuszać robić co wbrew własnej woli | |
przymuszać noun wywierać nacisk na kogoś, by zrobił co wbrew woli | kraft [~en ~er]substantiv |
praca przymusowa noun | tvångsarbete [~t ~n]substantiv |