Polsk-Svensk ordbok »
oto betyder på svenska
| Polska | Svenska |
|---|---|
| oto adverb w połączeniu z czasownikiem „być” wskazuje coś lub kogoś w bezpośrednim otoczeniu | däradverb |
| oto adverb wzmocnienie zaimka | allraadverb |
| otocjon (zoologia, zoologiczny) ssak afrykański przypominający psa i lisa, z charakterystycznymi długimi uszami; | |
| otoczak (geologia, geologiczny) kamień wygładzony i zaokrąglony podczas transportu przez wodę; noun | småsten [~en ~ar]substantiv |
| otoczenie noun ludzie, z którymi ma się najczęstsze kontakty, którzy są najbardziej znaczący | omgivning [~en ~ar]substantiv |
| otoczenie noun łącznie to, co znajduje się blisko ze wszystkich stron | omgivning [~en ~ar]substantiv |
| otoczyć verb | omringa [~de ~t]verb |
| otologia (medycyna, medyczny) (weterynaria, weterynaryjny) specjalizacja zajmująca się fizjologią uszu i leczeniem ich chorób; noun | otologi [~n]substantiv |
| otomana noun niska kanapa lub sofa z bocznymi wałkami i miękkim oparciem | ottoman [~en ~er]substantiv |
| otomański (dawniej, dawny) turecki z epoki Imperium Otomańskiego adjective | osmansk [~t ~a]adjektiv |
| aparat fotograficzny (fotografia) urządzenie służące do robienia fotografii; noun | kamera [~n kameror]substantiv |
| autotomia (zoologia, zoologiczny) zdolność niektórych zwierząt do odrzucenia części własnego ciała, a następnie jego regeneracji; | |
| bez przygotowania | |
| bezpodmiotowy (gramatyka) taki, który nie zawiera podmiotu | |
| biotop (biologia, biologiczny) (ekologia, ekologiczny) obszar o określonych warunkach ekologicznych, będący siedliskiem dla biocenozy lub osobnika noun | biotop [~en ~er]substantiv |
| biotopowy noun odnoszący się do biotopu, mający związek z biotopem | biotop [~en ~er]substantiv |
| bojkotować verb zrywać stosunki z państwem, instytucją, organizacją lub osobą w celu wywarcia nacisku lub wyrażenia protestu | bojkotta [~de ~t]verb |
| błoto mieszanina ziemi i wody; | gegga [~n] slask [~et] sörja [~n] |
| błoto noun mieszanina ziemi i wody; | dy [~n]substantiv gyttja [~n gyttjor]substantiv mörja [~n]substantiv |
| dychotomia (filozofia, filozoficzny) podział pewnej klasy na dwie, zwykle przeciwstawne, grupy elementów lub zestawienie par przeciwstawnych pojęć noun | dikotomi [~n ~er]substantiv |
| dychotomiczny dwojaki, dwuczęściowy, dwudzielny | |
| ekoton (ekologia, ekologiczny) strefa przejściowa między co najmniej dwoma ekosystemami; | |
| epizjotomia (medycyna, medyczny) chirurgiczne nacięcie w okolicy krocza stosowane u rodzących kobiet | |
| erotoman (psychologia, psychologiczny) ktoś cierpiący na erotomanię | |
| erotomanka (psychologia, psychologiczny) kobieta cierpiąca na erotomanię | |
| fotogeniczny adjective korzystnie wyglądający na zdjęciach | fotogenisk [~t ~a]adjektiv |
| fotograf noun osoba zajmująca się wykonywaniem fotografii, najczęściej zawodowo; | fotograf [~en ~er]substantiv |
| fotografia nieruchomy obraz rzeczywistości utrwalony aparatem fotograficznym | fotografi [~et, ~er] |
| fotografia noun nieruchomy obraz rzeczywistości utrwalony aparatem fotograficznym | foto [~t ~n]substantiv |
| fotografia sztuka wykonywania fotografii (1.1); | |
| fotograficzny adjective związany z fotografią, fotografowaniem, robieniem zdjęć | fotografisk [~t ~a]adjektiv |
| fotografowanie noun czynność wykonywania fotografii | fotografering [~en ~ar]substantiv |
| fotografować verb robić zdjęcie, robić fotografię | fotografera [~de ~t]verb |
| fotokomórka (elektronika, elektroniczny) urządzenie służące do pomiaru światła, przetwarzające sygnały optyczne na elektryczne noun | fotocell [~en ~er]substantiv |
| fotokopia (biurowość, biurowy) kopia dokumentu, druku, rękopisu itp. uzyskana techniką fotograficzną noun | fotokopia [~n -kopior]substantiv |
| fotomodelka noun modelka pozująca do zdjęć | fotomodell [~en ~er]substantiv |
