Polsk-Svensk ordbok »

ono betyder på svenska

PolskaSvenska
bosonogi adjective
mający bose nogi, nieobuty

barfotaadjektiv

bronować (rolnictwo, rolniczy) spulchniać ziemię za pomocą brony
verb

harva [~de ~t]verb

chronologia noun
następstwo, kolejność zdarzeń

kronologi [~n ~er]substantiv

chronologiczny (książkowy) ułożony według kolejności wydarzeń, ich następstwa w czasie
adjective

kronologisk [~t ~a]adjektiv

chronometr (metrologia, metrologiczny) bardzo dokładny zegar, stosowany w astronomii, geodezji i nawigacji;
noun

kronometer [~n kronometrar]substantiv

Chronos (mitologia grecka) bóstwo pogańskie, bóg czasu;

Kronos

conocny adjective

nattlig [~t ~a]adjektiv

czerwono adjective
z użyciem czerwonej barwy, z obecnością czerwieni

röd [rött röda]adjektiv

czerwonobrązowy adjective
mający kolor brązowy o odcieniu czerwonym

rödbrun [~t ~a]adjektiv

czerwonoskóry noun

rödskinn [~et; pl. ~]substantiv

czerwonoskrzydły

rödvingad

Czukocki Okręg Autonomiczny (geografia, geograficzny) jeden z czterech okręgów autonomicznych wchodzących w skład Federacji Rosyjskiej, leżący na północnym wschodzie kontynentu azjatyckiego, na półwyspie Czukotka;

Tjuktjien

czworonóg noun
zwierzę czworonożne

fyrfotadjur [~et; pl. ~]substantiv

czworonożny adjective
mający cztery nogi

fyrbent [n. ~, ~a]adjektiv

demonologia (teologia, teologiczny) dział teologii zajmujący się demonami

demonologi

deponować (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) przekazywać komuś pieniądze lub przedmioty na przechowanie
verb

deponera [~de ~t]verb

detonować (muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) wykonywać dźwięki nieczysto
verb

detonera [~de ~t]verb

detonować verb
powodować wybuch

spränga [sprängde sprängt]verb

detonować verb
rozrywać się z hukiem; ulegać eksplozji

detonera [~de ~t]verb

detonować verb
wywoływać onieśmielenie

förbrylla [~de ~t]verb

donos noun
poufne zgłoszenie do władz o dokonaniu przez kogoś wykroczenia, przestępstwa albo o złamaniu obowiązujących norm

anmälan [best. ~; i pl. används anmälningar]substantiv

donosić (pejoratywnie, pejoratywny) zawiadamiać o czymś władze, przełożonych
verb

ange [-gav, -gett el. -givit, -given -givet -givna, pres. -ger]verb

gola [~de ~t]verb

tjalla [~de ~t]verb

donosiciel noun
ten, kto donosi

angivare [~n; pl. ~, best. pl. -givarna]substantiv

donosicielski noun
związany z donosicielem, donoszeniem, dotyczący donosiciela lub donoszenia

skvallerbytta [~n -byttor]substantiv

donośny

rungande

dwukoronówka moneta o nominale 2 koron

tvåkronorsmynt

dwukoronówka noun
moneta o nominale 2 koron

tvåkrona [~n -kronor]substantiv

dyshonor (książkowy) ujma dla honoru
noun

kränkning [~en ~ar]substantiv

dysponować mieć możliwość użycia czegoś

dysponować verb
wydawać polecenie wykonania lub dostarczenia czegoś

administrera [~de ~t]verb

dzięcioł zielonosiwy (ornitologia, ornitologiczny) Picus canus, gatunek dzięcioła o zielonoszarym upierzeniu;

gråspett

dziesięciokoronówka noun
moneta o nominale 10 koron

tiokrona [~n -kronor]substantiv

tiokronorsmynt [~et; pl. ~]substantiv

dziura ozonowa (meteorologia, meteorologiczny) zjawisko spadku stężenia ozonu w stratosferze Ziemi;
noun

ozonhål [~et; pl. ~]substantiv

ekonomia (naukoznawstwo, nauka, naukoznawczy, naukowy) nauka o produkcji, podziale, wymianie i konsumpcji dóbr;
noun

ekonomi [~n ~er]substantiv

ekonomia polityczna noun

nationalekonomi [~n ~er]substantiv

ekonomicznie (ekonomia, ekonomiczny) odnosząc się do ekonomii, ekonomiki

ekonomiskt

ekonomicznie (podniośle) bez większego nakładu środków i wysiłku

ekonomiskt

123