Polsk-Svensk ordbok »
oni betyder på svenska
| Polska | Svenska |
|---|---|
| hedonista noun zwolennik hedonizmu | hedonist [~en ~er]substantiv |
| hedonistyczny adjective właściwy hedonizmowi lub/i hedonistom | hedonistisk [~t ~a]adjektiv |
| hedonizm (filozofia, filozoficzny) doktryna etyczna głosząca, iż rozkosz (i unikanie przykrości/cierpienia) jest najwyższym lub jedynym dobrem i celem życia noun | hedonism [~en]substantiv |
| hegemonia (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) panowanie, przewodnictwo jakiejś osoby lub grupy osób (np. klasy społecznej, partii politycznej czy państwa) nad kimś lub czymś noun | hegemoni [~n ~er]substantiv |
| Hieronim imię męskie; | |
| hiperonim (językoznawstwo, językoznawczy) wyraz o znaczeniu szerszym od danego i nadrzędnym wobec niego, np. „roślina” w stosunku do słowa „drzewo”; noun | hyperonym [~en ~er]substantiv |
| hipertonia (medycyna, medyczny) nadciśnienie tętnicze noun | hypertoni [~n]substantiv |
| hipertonia (medycyna, medyczny) patologiczny stan wzmożonego napięcia mięśni szkieletowych noun | hypertoni [~n]substantiv |
| hiponim (językoznawstwo, językoznawczy) wyraz o znaczeniu węższym od danego i podrzędnym wobec niego, np. „drzewo” w stosunku do słowa „roślina”; noun | hyponym [~en ~er]substantiv |
| hiponimia (językoznawstwo, językoznawczy) relacja między wyrazem o treści bardzo szczegółowej i zakresie węższym a wyrazem o treści bardziej ogólnej i szerszym zakresie; | |
| holonim (językoznawstwo, językoznawczy) słowo oznaczające całość złożoną z pewnych części, np. „armia” w stosunku do słowa „dywizja”; | |
| homonim (językoznawstwo, językoznawczy) wyraz o identycznym brzmieniu z innym wyrazem, ale o odmiennym znaczeniu (niekiedy też pisowni) i zwykle innym pochodzeniu | |
| homonimia (językoznawstwo, językoznawczy) identyczne brzmienie i pisownia wyrazów o różnych znaczeniach noun | homonymi [~n]substantiv |
| homonimiczny (językoznawstwo, językoznawczy) tak samo brzmiący, ale mający inny rodowód i znaczenie | |
| Honiara (geografia, geograficzny) stolica Wysp Salomona; | |
| hydronim (językoznawstwo, językoznawczy) nazwa własna zbiornika wodnego, rzeki, jeziora itp.; | |
| hydroponika bezglebowa metoda uprawy roślin w roztworach wodnych, z których pobierają one składniki pokarmowe, a ziemia została zastąpiona ceramicznym granulatem służącym jedynie do utrzymania rośliny w pionie; | |
| iluzjonista (sztuka) człowiek wykorzystujący efekt złudzenia w czasie swoich występów noun | illusionist [~en ~er]substantiv |
| impresjonista (sztuka) (literatura, literaturoznawstwo, literaturoznawczy) (muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) (filmologia, filmoznawstwo, filmologiczny, filmoznawczy, filmowy) przedstawiciel impresjonizmu, osoba tworząca w duchu impresjonizmu, tj. utrwalająca w swoich utworach własne, subiektywne oraz często ulotne wrażenia noun | impressionist [~en ~er]substantiv |
| impresjonistyczny (sztuka) (literatura, literaturoznawstwo, literaturoznawczy) (muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) (filmologia, filmoznawstwo, filmologiczny, filmoznawczy, filmowy) charakterystyczny dla impresjonizmu adjective | impressionistisk [~t ~a]adjektiv |
| impresjonistyczny (sztuka) (literatura, literaturoznawstwo, literaturoznawczy) (muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) (filmologia, filmoznawstwo, filmologiczny, filmoznawczy, filmowy) związany z impresjonizmem, dotyczący impresjonizmu adjective | impressionistisk [~t ~a]adjektiv |
| impresjonizm (literatura, literaturoznawstwo, literaturoznawczy) (sztuka) nurt w sztuce europejskiej i amerykańskiej drugiej połowy XIX wieku; noun | impressionism [~en]substantiv |
| intronizacja wyniesienie na tron, objęcie władzy królewskiej lub wysokiego stanowiska kościelnego | |
| ironia noun zawoalowana drwina, szyderstwo lub złośliwość ukryte pod pozorną aprobatą; | ironi [~n ~er]substantiv |
| ironicznie adjective używając ironii; pozornie szczerze/prawdziwie | ironisk [~t ~a]adjektiv |
| ironiczny adjective zawierający ukryte szyderstwo, drwiący pod pozorem czegoś innego | ironisk [~t ~a]adjektiv |
| ironizować verb | ironisera [~de ~t]verb |
| izolacjonista (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) zwolennik izolacjonizmu w polityce zagranicznej adjective | isolationistisk [~t ~a]adjektiv |
| izolacjonistyczny (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) związany z izolacjonizmem, dotyczący izolacjonizmu adjective | isolationistisk [~t ~a]adjektiv |
| izolacjonizm (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) polityka danego państwa polegająca na ograniczeniu angażowania się w sprawy zagraniczne i skupieniu się na problemach wewnętrznych kraju; noun | isolationism [~en]substantiv |
| Japonia (geografia, geograficzny) (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) państwo w Azji; | |
| japonistyka (edukacja, edukacyjny) nauka o kulturze, sztuce i języku ludów zamieszkujących Japonię noun | japanologi [~n]substantiv |
| jasnoniebieski adjective mający kolor niebieski o jasnym odcieniu | ljusblå [-blått, best. och pl. ~ el. ~a]adjektiv |
| jednostronicowy adjective mieszczący się na jednej stronie, składający się z jednej strony, zawierający jedną stronę | ensidig [~t ~a]adjektiv |
| jonizacja (chemia, chemiczny) (fizyka, fizyczny) rozpad cząsteczki na jony; noun | jonisering [~en]substantiv |
| jonizować (fizyka, fizyczny) powodować jonizację verb | jonisera [~de ~t]verb |
| kakofonia noun nieprzyjemne połączenie dźwięków; | kakofoni [~n ~er]substantiv |
| kalafonia (technologia, technika, techniczny) (muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) łamliwa i przezroczysta pozostałość po destylacji terpentyny z żywicy drzew iglastych; noun | kolofonium [kolofoniet]substantiv |
| kanoniczny (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) związany z kanonami, odnoszący się do kanonów adjective | kanonisk [~t ~a]adjektiv |
| kanonier (wojskowość, wojskowy) żołnierz obsługujący działo, szeregowiec artylerii noun | kanonjär [~en ~er]substantiv |
