ironi betyder på polska

Svenska	Polska
ironi [~n ~er] substantiv	ironianoun zawoalowana drwina, szyderstwo lub złośliwość ukryte pod pozorną aprobatą;
ironisera [~de ~t] verb	ironizowaćverb
ironisk [~t ~a] adjektiv	ironicznieadjective używając ironii; pozornie szczerze/prawdziwie ironicznyadjective zawierający ukryte szyderstwo, drwiący pod pozorem czegoś innego
självironi [~n ~er] substantiv	autoironianoun ironia dotycząca samego siebie

Sökhistorik