Polsk-Svensk ordbok »
język betyder på svenska
| Polska | Svenska |
|---|---|
| pokazać język (przenośnie, przenośnia) zadrwić z kogoś verb | lipa [~de ~t]verb |
| pomieszanie języków noun | språkförbistring [~en ~ar]substantiv |
| pozajęzykowy (językoznawstwo, językoznawczy) taki, który nie dotyczy języka, istnieje poza nim | |
| prajęzyk noun język, z którego wywodzą się inne języki; | urspråk [~et; pl. ~]substantiv |
| rodzina językowa noun | språkfamilj [~en ~er]substantiv |
| trzymać język za zębami (przenośnie, przenośnia) dochowywać tajemnicy, być ostrożnym w wypowiedziach | |
| ugryźć się w język | |
| zapomnieć języka w gębie przestać mówić, zamilknąć (najczęściej z powodu zamieszania, zaskoczenia) | |
| zasięgnąć języka wypytać się ludzi o daną rzecz/temat, dowiedzieć się o czymś | |
| łamaniec językowy noun trudna do wymówienia fraza; (zobacz) też łamańce językowe w Wikicytatach | tungvrickare [~n; pl. ~, best. pl. -vrickarna]substantiv |
